Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

14 Nisan 2007 Cumartesi günü Ankara'da Tandoğan Meydanı.

29 Nisan 2007 Pazar günü İstanbul'da Çağlayan Meydanı.

13 Mayıs 2007 Pazar günü İzmir'de Gündoğdu Meydanı.

Yüzbinlerce kişi, günlük yaşam biçimlerini tehdit eden şeriat tehlikesine karşı, laikliği korumak için, demokrasi adına Cumhuriyet adına meydanları doldurdular.

Bu mitinglerin Türkiye'de ilk kez görülen bazı özellikleri vardı:

1. Bir siyasal parti veya bir sendika gibi deneyimli, örgütlü kuruluşların öncülüğünde değillerdi.
    
2. Tek bir kişinin veya kuruluşun liderliği söz konusu değildi.
    
3. Atatürkçü Düşünce Derneği gibi, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği gibi Sivil Toplum Kuruluşlarının ve bu kuruluşlarla işbirliği yapan öteki gönüllü kuruluşların gevşek organizasyonu ile gerçekleşti.
    
4. Miting meydanlarının şimdiye kadar görmediği ölçüde kalabalıktılar.
    
5. Kadınlar ve gençler katılım açısından olağanüstü bir yoğunluk gösteriyorlardı.
    
6. Konuşmacı sayısı çok azdı, işlenen konular, laiklik, demokrasi ve bağımsızlıktı.
    
7. Pek çok kişi hayatında ilk kez bir mitinge katılmıştı.
    
8. Büyük halk kitleleri her kesimden, her sınıftan insanlardan oluşmuştu, sessiz çoğunluğu temsil ediyorlardı.
    
9. İktidar ve bazı çevreler bu mitingleri önlemek için her türlü karalamaya başvurdular, hatta İzmir mitingden önce bomba bile patlattılar.
    
10. Bu mitingler Cumhuriyet tarihinde ilk kez, bir şey istemek için değil, eldeki bir hakkı, demokratik ve laik yaşam hakkını korumak için iktidara karşı yapılmıştı.

Medya, iktidarın tutumuna endeksli olduğu için, birinci mitingi neredeyse görmezden geldi.

Bunun üzerine çok satışlı gazetelere ve özellikle haber kanallarına karşı büyük bir okur ve izleyici tepkisi oluştu.

Medyanın bu kesimi ikinci mitingten başlayarak olayı görmeye başladı ama bu kez de ortaya garip yorumlar ve çarpıtmalar çıktı.

Bunları da şöyle özetlemek olanaklı:

1. Bu mitinglere katılanlar demokrasiye inanmamakta, bir askeri müdahale arzusu içinde bulunmaktadır. (Bu iddianın kökeni iktidarın mitingleri önlemek için yaptığı karalamalardır.)
    
2. Bu mitingler önemli değildir, önemli olan seçim sandığıdır. (Sanki seçim sandığı önemsiz diyen varmış gibi.)
    
3. Bu mitinglere katılanlar "Vatandaşlardır". "Halk" bu mitinglerin dışındadır. ("Vatandaş"-"Halk" ayrımı -her ne demekse- anlamsız ve yanlış bir halk dalkavukluğu veya oportünist popülizm adına yapılan yapay bir çözümlemeydi ama bilimsel bir model gibi empoze edilmek istendi.)
    
4. İzmir mitingine, bir partinin, CHP'nin gölgesi düştü. (Sanki bu mitingi CHP düzenlemiş gibi, -ki bu doğru değil- veya bir siyasal partinin bu mitinglere destek vermesi yanlışmış gibi.)
    
5. Bu mitinglerin ortak noktası olan "laikliğin korunmasına gerek yoktur", çünkü "laiklik tehlikede değildir". (Bunu söyleyenler sanki Türkiye'de yaşamıyorlar.)

Tabii yukardaki çarpıtmalar gazete sütunlarındaki yorumlarda ve televizyonlarda yapılan tartışmalarda ileri sürüldü.

İlginç olan nokta, tartışma programlarına katılanların, özellikle bu görüşleri savunacağı bilinen iktidar yanlısı kişilerden seçilmesiydi.