Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

AKP ilginç bir parti:

Kendisini "Muhafazakar Demokrat" diye tanımlıyor ama, demokratlıktan çok muhafazakarlık, hatta dincilik yönü ağır basıyor.

Başta, Başbakan Recep Tayip Erdoğan olmak üzere kurucuları, yöneticileri, iktidardaki kadroları, genellikle Erbakan okulundan gelen Milli Görüş sahibi olduğu bilinen kişiler.

"Biz değiştik" diyorlar ama, ne kadar değişmiş oldukları çok tartışmalı.

Demokrasiyi benimsemiş olmaktan çok, demokratik rejimi, türban gibi İmam-Hatip okulları mezunlarının haklarını genişletmek gibi, yerel yönetimleri, eğitimi ve adaleti din ekseninde yönlendirmek gibi, "kendi işlerine gelen konularda kullanmak" dışında pek demokrat bir davranış gösterdikleri öne sürülemez.

Bir iktidarın "demokratikliği" hiç kuşku yok ki, temel hak ve özgürlüklere ve bu arada özellikle basın özgürlüğüne nasıl baktığıyla yakından ilgilidir.

AKP, bu konuda, yeni çıkarılan basın yasası ile kötü bir sınav vermiştir:

Bütün uyarılara karşın, hem cezaların çok yüksek olması, hem de ifade özgürlüğünü sınırlayacak ve kısıtlayacak hükümlerin bu yasadan ayıklanamamış olması, AKP'nin bu sınavdan iyi not almasını engellemiştir.

Ayrıca partinin Genel Başkanı ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın, karikatürünü çizen sanatçıları mahkemeye vermesi, AKP'yi yönetenlerin "demokratikliği" konusunda ciddi soru işaretleri yaratmıştır.

AKP iktidarının büyük bir beceriksizlik sergilediği son Hamas ziyareti dolayısıyla basın bu konudaki hataları eleştirince, şimdiye kadar Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'dan daha müsamaha sahibi imiş bir imaj sergileyen Dışişleri Bakanı Abdullah Gül, "Basının yabancı servislerle diplomatların manipülasyonlarına açık olduğunu görüyorum." deyiverdi.

Böylece AKP'nin basına bakışı netleşti:

Yabancı istihbarat örgütleri ve büyükelçiler tarafından yönlendirilen bir yapı.

"Vatan hainliği" suçlamasını andıran bu değerlendirmeyi sonradan "Servis sözcüğünün ağır kaçtığını, amacını aştığını" belirterek düzeltmek isteyen Gül, açıklamasının satır aralarında, esas görüşünün pek değişmediğinin ip uçlarını da verdi.

AKP'nin, okur kitlesinin beklentileri açısından laik ve demokratik ilkeleri çok da ihmal edemeyen büyük medyadan fazla memnun olmadığı kimse için sır değildi; fakat bu denli sert bir görüşe sahip olduğu da tahmin edilmiyordu.

Çünkü ekonomik çıkarları açısından Ankara'ya bağımlı olan büyük medya patronları, Recep Tayyip Erdoğan iktidarına tarihte görülmemiş bir destek veriyordu.

Peki bu desteğe karşın, son günlerdeki bu hırçınlık neden?

Bana sorarsanız, yolsuzluk iddialarından bunalan, dış politikada sıkışan AKP iktidarı, zora düşen bütün iktidarların gösterdiği klasik tepkiyi gösteriyor ve medyaya karşı saldırıya geçiyor.

Gelecek günlerde bu saldırının yeni boyutları ortaya çıkarsa hiç şaşırmamak gerek.