Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

Sevgili okurlarım, öyle anlaşılıyor ki bu tartışmaya katılanlar artık sık sık bilgisayar satıcılarına gidip masa üstü bilgisayarlar için F klavye satıp satmadıklarını, diz üstü bilgisayarlarının ise F klavye olup olmadığını soruyor ve üreticiler üzerinde bir talep baskısı oluşturuyorlar.

Hürriyet'te Yurtsan Atakan, Sabah'ta Emre Aköz, Doğan Hızlan'ın da baha biçilmez desteğiyle, F klavye olayının kamuoyunda büyük ölçüde ele alınmasını sağladılar.

Konuya Tempo dergisi de eğildi. F klavye savunucuları, Tempo dergisinin değerli yayıncıları ile birlikte sevgili Zeynep Bölükbaşı'nın da desteğini alarak bir mevzi daha kazandılar.

Aköz Sabah'ta, Atakan da Hürriyet'te geçtiğimiz Pazar günü konuyla ilgili nefis yazılar yazdılar.

Hele Atakan, "F" ve "Q" harfleriyle oynayarak bir dil numarası yapmış ki gerçekten harikaydı.

Bu arada sevgili dostum Orhan Bursalı yolladığı elektronik postada Macintosh'ların Türkiye'de ilk satılmaya başladıkları andan itibaren gerek masa üstü gerekse diz üstü modellerde F klavye kullandıklarını anımsatıyor.

Haklıdır. Macintosh bilgisayarlarının imalatçılarını ve ithalatçılarını kutluyorum.

Ayrıca Milli Eğitim Bakanlığı Müsteşarı Prof. İsmail Bircan, Zeynep Bölükbaşı'nın kendisini uyarması üzerine beni arayarak, Ticaret Liseleri'ndeki daktilo derslerinde F klavyenin okutulmakta olduğunu söyledi.

Ama asıl sorun daktilo derslerinden değil, bilgisayar derslerinden kaynaklanıyor.

O derslerde ne yazık ki Q klavye kullanılıyor.

Bölükbaşı Türk Standartları Enstitüsü'nden de "standart olarak F klavyenin kabul edildiği" yanıtını almış.

Peki o zaman bu Q klavyeli bilgisayarlar pazara nasıl egemen oluyor acaba?

Gelelim Hıncal Uluç'un iddialarına:

Sevgili Hıncal'ın iddialarını dört grupta toplamak olanaklı:

1) Bütün dünya Q klavye kullanıyor. Yurt dışına çıkınca, "F klavyeciler" oradaki daktilo ve bilgisayarlarda yazı yazamıyorlar.

2) F klavyeyi savunmak şöven (aşırı, faşist) milliyetçilik çizgisini savunmayı andırıyor.

3) F klavyeye çok meraklı olan, F klavye yazılımını bilgisayara yükler sonra da alır eline kargaburunu, tuşları değiştirir.

4) İnsanın neyle yazdığı değil, ne yazdığı önemlidir. Ayrıca yazarlar hızlı yazmaya gerek duymaz, on parmak, bakmadan hızlı yazma yeteneği sadece bir metne bakıp onu kopya eden sekreterlerin işine yarar.

Şimdi bunları tek tek yanıtlayalım:

1) Yazarlar, gazeteciler artık gittikleri yerdeki bilgisayarlara ya da daktilolara bağımlı değil; herkes diz üstü bilgisayarını yanında taşıyor. Hıncal bunu en iyi bilenlerden biridir.

2) F klavyeyi milliyetçi nedenlere savunanlar olabilir. Bu, Türkçe'yi korumak amacıyla yapılıyorsa, onu da takdir etmek gerekir. Bunda şöven bir taraf aramak, öküz altında buzağı aramaktır. Ayrıca Hıncal bildiğim kadar bir Türkçe aşığıdır da.

3) F klavye yazılımının kolayca yüklendiği doğrudur. Ama diz üstü bilgisayarların tuşları aynı büyüklükte ve aynı nitelikte olmadığı için, yerlerini değiştirmek olanaklı değildir. Sanıyorum Hıncal bu gerçeği bilmiyor.

4) Hızlı ve klavyeye bakmadan on parmak yazmak herkesin işine yarar. Bir yazarın düşünce hızı her zaman ve her koşulda, bütün yazım yöntemlerinden daha yüksektir. Hıncal, yazmadan önce düşünmek ile düşündüğünü yazmak eylemlerini birbirine karıştırıyor. Ayrıca sadece sekreterlerin işine bile yarasa, (ki herkesin işine yarıyor) niçin F klavyenin bu faydasını küçümsüyor.

Yazımı iki de güzel haberle bitireyim:

Bu yazıyı okuduğunuz Perşembe günü Tempo Dergisi'nin, konuyu ayrıntılı bir biçimde ele aldığı nüshası piyasaya çıkmış olacak. Mutlaka okuyun.

Yarın yani Cuma günü Swiss Otel'de teknoloji konulu bir toplantıda saat 17:30 da Emre Aköz ve Yurtsan Atakan'ın da katılacağı bir "F klavye-Q klavye tartışması" yapılacak.

Giriş ücretsiz, mutlaka izleyin.