Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

Değerli okurlarım, Türkiye'de iyi şeyler de oluyor.

Özellikle de sanat ve edebiyat alanında.

Medya, basındaki "haysiyet cellatlığına" ve televizyondaki "seviyesizliğe" karşın yine de, yaygınlaştıkça ve etkinleştikçe, diyalektik olarak değerli ve seviyeli ürünlerin de ortaya konmasına ve bunların bazılarının geniş halk yığınları arasında yankı bulmasına yol açıyor.

Aslında medyada fazla yer almak yani moda deyimle "medyatik olmak" günümüzde, olumsuz vurgusu olan bir ifade olarak kullanılmaya başlandı.

Günlük dilde "medyatik olmak" artık daha çok, seviyesizliği ya da kalitesizliği içeren bir deyim haline geldi.

Ama toplumun büyüdüğü ve farklılaştığı bir ortamda haber ve bilgiyi toplumun geniş kesimlerine ulaştırmanın en etkin yolu da "medyatik olmaktan" yani medyada dikkati çekmekten geçiyor.

Tabii bu durum, kaliteli ya da seviyeli ürünler ve insanlar açısından bir çelişki yaratıyor:

Düşüncelerinizi ya da ürününüzü, yani bir oyunu ya da bir kitabı geniş kitlelere ulaştırmak için medyada yer almak zorundasınız ve ne kadar çok dikkati çekerseniz, o denli etkili olursunuz ama, salt "medyatik olduğunuz" için hemen bir imaj yıpranmasına da uğrarsınız, kaliteniz ya da seviyeniz tartışılmaya başlanır.

Büyük tiyatro insanı Genco Erkal'ın başarıyla sahneye koyduğu ve her zamanki yetkinliği ile baş rolü oynadığı son oyunu "Yarışma" biraz "medyatik" olunca, Genco Erkal da, bence çok haksız bazı eleştirilere uğradı.

Bu kadar ünlü ve bu kadar "ciddi" bir tiyatro insanının sahneye koyduğu bir komedinin biraz da değerli oyuncu Şebnem Özinal'ın frapan rolü nedeniyle dikkat çekmesi, Genco Erkal üzerinde gereksiz bir tartışma başlattı.

Ama iyi de oldu.

Günümüzde kamuoyu ancak tartışmalara dikkat ediyor ve "reklamın kötüsü olmaz" ilkesine uygun olarak, her "bir bardak suda koparılan fırtına", sözü edilen yapıtın veya kişinin dikkat çekmesini sağlıyor.

Ben, Genco Erkal'ın bütün oyunları gibi "Yarışma" adlı son oyununa da büyük bir heyecanla gittim ve her zamanki gibi, oyundan tam bir doyumla çıktım.

Son derece sağlam temelleri olan Fransızca bir metin, çok ince bir ayarla Umur Bugay tarafından Türkçe'ye uyarlanmış ve ortaya enfes bir komedi çıkmış.

Piyesin en önemli özelliği, canlı televizyon yarışması sahnelerinde, salondaki izleyicilerin de aktif olarak oyuna katılmalarının sağlanması.

Bu katılım hem izleyicileri coşturuyor hem de oyuna gerçekten farklı bir boyut getiriyor.

Çok farklı bir metne dayalı olan ama yine büyük bir keyifle izlenen bir başka oyunu da Müjdat Gezen ekolünden gelen genç tiyatrocu Uğur Uludağ yazmış ve yönetmiş.

"Üçüncü türden yakın ilişkiler" adıyla sergilenen oyun, Etiler'deki Akatlar Kültür Merkezi'nde.

Türkçe üzerindeki dil oyunlarıyla bezenmiş bir metne dayalı olan oyun, güncel eleştiri göndermelerinin yanında, izleyiciyi de oyuna katan sahneleriyle, gerçek bir "kahkaha tufanı" yaratıyor.

Bir bölümü televizyon dizilerinde rol aldıkları için oldukça tanınan oyuncular tahmin ettiğimden çok daha başarılı bir oyunculuk sergiliyorlar.

Her iki oyunda da dikkatimi çeken ortak nokta, izleyiciyi aktif olarak oyunun içine katmış olmaları.

Biri bir büyük usta öteki ise genç bir tiyatro insanı tarafından sahneye konulan bu iki oyunu da mutlaka görün.

Bana teşekkür edeceksiniz.