Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

Sevgili okurlarım, kriz dönemlerinde maskeler düşer, gerçek kimlikler belirginleşir.

Cesurlar ve korkaklar, dürüstler ve üç kağıtçılar, bilgililer ve cahiller, meslek ahlakına sahip olanlar ve olmayanlar, uygarlar ve ilkeller, sıcak krizin turnosol kağıdında gerçek renkleriyle ortaya çıkarlar.

Şimdi size biri Amerika'dan biri de Türkiye'den iki olay aktaracağım.

New York'tan Serap K., şöyle yazıyor:

"Amerika'daki televizyonlar birdenbire kin ve nefret kusarak intikam istemeye başladılar.

Fox televizyonunda 13 Eylül Perşembe akşamı buranın saatiyle 23.00 cıvarında yayınlanan "The O'Reilly Factor" adlı haber programında Illinois Universitesi Hukuk Fakultesi'nden Prof. Francis Boyle konuktu. Profesör Boyle, uluslararası hukuka gore, herhangi bir savaş ilan edilmeden önce saldırıyı kimin yaptığının tam olarak bilinmesinin zorunlu olduğunu, bu nedenle olayı önce daha sakin bir şekilde araştırmak gerektiğini soyledi. Programın sunucusu Bill O'Reilly bu kadar vahşi bir saldırının, karşı saldırı icin Profesöre gore yeterli olup olmadığını sorarak olayı çarpıttı ve 'Size göre saldırı için ne yeterlidir?' dedi. Profesör Boyle, olayı, uluslararası hukuk kurallarına ve Anayasaya gore açıklamaya çalıştığını, Vietnam savaşında da açık bir savaş ilanı yapılmadığını soyledi ve yaşananları hatırlattı.

Fakat sunucunun tavrı cok ilginçti. ikide bir "Come on" diye bağırarak Profesör Boyle'u susturdu ve düşüncelerini ifade etmesine izin vermedi. Sonunda da çok kaba bir şekilde konuşmayı kesti.

Biz programı ağzımız açık bir şekilde, şaşkınlık içinde izledik. Buradaki kızgınlık, medyada nefrete dönüşmüş durumda."

Tabii okurum Amerika'daki tüm medyanın böyle olduğunu söylemek istemiyor herhalde ama verdiği örnek, Amerika'daki şövenizmin medya tarafından nasıl körüklendiğini göstermesi bakımından ilginç.

İkinci olay Türkiye'den, Göktürk Hoşses adlı okurumdan:

"12.09.2001 günü saat 18:00'i biraz geçerken, arabamda radyo dinlemekteydim. Günün en önemli ve kritik olayının haberleri arasında gezinirken, radyomun frekansı Power FM adlı radyo istasyonuna geldiğinde duraksadım. Duraksamaktan da öte, ürpermeme neden olan; haberleri sunan, biri kız diğeri erkek ve seslerinden genç oldukları anlaşılan kişilerden, adının Esra olduğunu öğrendiğimiz sunucunun, 'Avrupa'daki terör olayıyla ilgili son durumu vermeğe devam ettiklerini' söyleyivermesiydi! Olayların Avrupa'da da tekrarlandığı endişesiyle dikkat kesilerek dinlemeğe devam ettiğimde ise, diğer kişinin, New York'taki arkadaşları Arzu'ya bağlandıklarını açıklamasıyla (hiç olmazsa yeni bir şiddet eyleminin olmadığını anlayarak) rahatladım.

Amerika'dan son durumu veren kişi ise, New York'da Dünya Ticaret Merkezi gökdelenlerinden kurtulabilen ve enkaz altında kalmış olası kişi sayısını bildirdikten sonra, 'Pentagon binasından şu ana kadar kurtarılan kişi sayısı 100'ü buldu' deyip, sonra da ekledi 'ölü olarak'".

İki ülke medyasında iki olay:

Ne diyeyim, medyanın hem cehaleti, hem de cahil kitlelerin duygularını istismar etme eğilimi dünyanın her yerinde aynı herhalde.

Dünyanın her yerinde, kriz anlarında soğukkanlılıklarını koruyan bazı aydınların da bulunduğu gibi.