Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

Geçen hafta sonu bir yürek vurgunu ile Nezih Demirkent de aramızdan ayrıldı.

Sahibi olduğu Dünya gazetesinde her Salı günü medya üzerine bir makale yazar, hem son haberleri verir, hem de kitle iletişim araçlarının günümüzdeki yapısal sorunları üzerine düşüncelerini belirtirdi.

6 Şubat 2001 Salı günü bu konuda yazdığı yazdığı son yazı "Medyadan öğrenemedikleriniz internet sitelerinde yazılıyor" başlığını taşıyordu.

"Türkiye'de olup bitenleri öğrenme şansı kalmadı. Gazete ve televizyonlar sürekli haber çarpıtıyor, bazen sansür uyguluyorlar. Bazen ekranda gördükleriniz bile yanlış aktarılıyor. Çünkü medyanın kimseden korkusu yok. İstediğini yapabiliyor. Eğer bilgilenmek istiyorsanız belli internet sitelerini takip etmeniz gerekiyor. Henüz oralarda sansür yok, buna karşılık sansasyon var, hergün onlarca haber bu sitelerde veriliyor, meraklısı da izliyor."

"Medyanın ekonomik darboğazda olduğu sırada aksi olamazdı. Yazılı basında tekelci yapı sonunda oluştu. Sabah Grubu dağıtım şirketi Birleşik Dağıtım'ın faaliyetine son verdi, zaten zorla yaşıyordu. Sabah Grubu da Yay-Sat aracılığıyla dağıtılmaya başladı ve bunun sonucu Bir-Yay'ın fazla anlamı kalmadı. Halen Star Grubu dışında kalan tüm gazete ve dergileri Yay-Sat dağıtıyor. Doğrusunu söylemek gerekirse, Aydın Doğan ve arkadaşları herhangi bir yönlendirmede bulunmuyorlar. Satan kazanıyor, parasını alıyor. İlerisi için bazı endişeler olsa da başka çözüm görünmüyor..."

"... Gazetelerin büyük bölümü tek merkezli yönetim altına girince hükümetle iyi diyalog kurmak zorunlu oldu. ‘Sabah Ecevit'in sağ kolu Hüsamettin Özkan'ın gazetesi haline geldi' deniliyor. Milliyet'te Fikret Bila'nın Ecevit'in sözcüsü kimliği kazadığı yazılıyor ve olaylarda taraf olmak kurallaştırılıyor. Buna TRT de katıldı. Meclis televizyonunun kapatılması dönüşüm sırasına geldi, verilen haberlerde devlete değil, hükümete öncelik tanınır oldu..."

"... Tek merkezden yönetilen ve taraflı yayıncılığa önem verilen medya dünyasında toplam gazete satışları dört milyonun altında. Televizyonlar izlenmiyor, halkın tepkileri sıkça görülüyor ve biz çalışanlar, bunların hiçbirini önemsemiyoruz. Çünkü önyargılıyız, bize birşey olmaz diyerek kendimizi teselli ediyoruz. Sermaye grupları arasındaki kavgalar sona erdi ve şimdi gazeteciler birbirlerini suçlayarak yok ediyorlar. Bu gidişe karşı çıkılması düşünülmeli. Saygın medya herkese gerekli, güçlü medya gücünü devlete verdiği destekten veya ekonomik güçten değil, halktan alır. Çalışanların bunları bilmesinde yarar var. Kaldı ki; bu düzenin uzun ömürlü olmayacağı görüldü. Mesleği kendi çıkarları doğrultusunda sonuna kadar kullanmak isteyenler kaybetti, mutluluğu bankacılıkta görenler sanık oldu, koca kurumlar sallanmaya başladı ve arınma dönemi henüz bitmedi. Mesleğin kurallarına saygı duyulursa, meslekte başarılı işlere imza atılır, ondan ötesi kısa ömürlü olur. Bunu hergün görüyoruz. İsterseniz internet sitelerini izlemeye devam ediniz. Çünkü herşeyi yazmak mümkün olmuyor."

Evet, sevgili Nezih Demirkent son yazısında medya konusunda bunları söylüyordu.