Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

Önce kısa bir anımsatma yapalım:

Ünlü şairimiz Özdemir İnce, 21 Ocak 2001 günkü Hürriyet'in Pazar ekinde, "Bayrağımı Seviyorum" başlıklı bir yazı yazdı.

İnce insanın ülkesini sevmesinin bir ayıp değil, bir erdem olduğunu vurguladığı bu yazısında, önce KARIMA adlı bir şiirde "ülkemi seviyorum, bayrağımı seviyorum" dediği için solcu çevrelerden eleştiri aldığını anlatıyor sonra da şöyle devam ediyordu:

"31.8.1978 tarihinde, Sisam adasının Karlovassi kasabasında KORKU NE? adlı bir şiir yazmış ve Emre Kongar'a adamıştım. Şiirde yer alan ‘Korkma sağır duvarlardan/asker çantasından/polis palaskasından' dizeleri, bu kez ırkçı çevrelerin diline düşmüştü. TRT televizyonunda önemli bir göreve getirildiğim zaman, ırkçı-mukaddesatçı bir gazetede ‘Televizyon sola teslim edildi' diye manşet atıp bu dizeleri örnek göstermişlerdi".

Özdemir İnce bu güzel yazısında, yurtseverliğin, Türkiye'de gerek sol gerekse sağ çevreler tarafından zaman zaman küçümsendiğinden hatta suçlandığından yakınıyordu.

Ben de bana adadığı bu şiirin öyküsünü okurlarıma aktaracağımı söylemiştim.

Öykü aslında hazin bir hikaye, çünkü bu şiir Özdemir'le ikimizin ortak dostu olan Doç. Dr. Bedrettin Cömert'in alçakça katledilmesi üzerine benim söylediğim bir sözden hareketle yazılmştı.

Dönem, dünyada Soğuk Savaş'ın egemen olduğu, Türkiye'de ise bu Savaş'ın uzantısı olarak, sol tehlikenin kışkırtılıp abartılarak, sağcı terör örgütlerinin devlet desteğiyle sokaklara sürüldüğü ve çıkacak kargaşalık bahane edilerek rejimin baskıcı hale getirilmesinin ve böylece zaten 12 Mart ile önemli bir darbe yemiş olan 1961 Anayasası düzenin değiştirilmesine dönük oyunların tezgahlandığı ve bu uğurda pek çok aydının "solcu" diye damgalanarak katledildiği bir devirdi.

Bedrettin Cömert hiç bir siyasal faaliyeti olmayan, sanat ve edebiyata düşkün bir arkadaşımızdı.

"Öldürülecekler listesinde" adı olması akla hiç gelmezdi.

Bu arada herkes bana birşey olmasından korkuyordu.

Bedrettin katledildikten sonra Başbakan Ecevit'in özel emriyle çok sıkı bir koruma altına alınmıştım.

Özdemir'le dertleşirken "Dönem o kadar kötü ki, evimin kapısını bile açmaya korkuyorum" demiştim.

İşte Özdemir'in KORKU NE? adlı yapıtı, benim bu sözlerim üzerine, Bedrettin'in katledilmesiyle, dönemin koşullarını vurgulamak ve yaşama sevincinin sönüşünü engellemek amacıyla yazılmış çok anlamlı bir şiirdi.

Şiirin beni en çok etkileyen dizeleri şunlardı:

Çok bunaldığım, sıkıldığım zamanlarda, örneğin Uğur Mumcu ve Ahmet Taner Kışlalı da öldürüldüklerinde, gözlerim yaşararak yeniden okuduğum bu şiirin, Özdemir'in daktilosundan çıkmış, imzalı orjinal kopyası çerçeveli olarak hâlâ duvarımda asılı.

Ellerine, aklına, yüreğine sağlık Özdemir İnce!