Emre Kongar'ın Resmi* İnternet Sitesi


Kitaplar

Green Bullet Makaleler

Green Bullet Articles in English

Sürekli Yazılar


 

MEDYA NOTU

 

EMRE KONGAR

 

ZUHAL OLCAY VE ÖZLEM ERSÖNMEZ

 

 

Bugün size iki tiyatro oyunundan söz edeceğim sevgili okurlarım.

Oyunlardan birisinin adı Ayrılış, ötekinin adı Frankie ve Johnny.

Aslında yazımın başlığını, "Aşk üzerine iki oyun" ya da "Bu oyunları mutlaka görün" gibi daha soyut biçimde koyacaktım ama, ben de basındaki "magazinleşmeye" uyarak, iki kadın baş rol oyuncusunun adlarını kullanarak biraz daha ilgi çekmek istedim.

Biliyorsunuz, tiyatro oyunları da aynen sinema filmleri gibi tam bir takım çalışması gerektirir.

Başta yönetmen olmak üzere, oyunculardan sahne amirlerine, dekorları yapan sahne tasarımcılarından, kostümcülere, ışıkçılara ve suflörlere dek pek çok kişinin alın teri göz nuru vardır oyunlarda.

İzleyici sadece sahnede oynayan aktörleri, aktristleri görür ve onları değerlendirir.

Ben de yazımın başlığında, yönetmenlerin ve erkek oyuncuların haklarını yemeyi göze alarak, sadece kadın yıldızların adlarını kullandım ki, yazı okurların ilgisini çeksin.

Önce Ayrılış ile başlayalım.

Oyunun yazarı Tom Kempinski. Çeviren Zeynep Avcı. Yöneten Işıl Kasapoğlu. Dekoru Veli Kahraman yapmış. Müzik Selim Atakan'ın.

Oynayanlar, Zuhal Olcay ile Haluk Bilginer.

İki kişilik bir oyun.

Agora fobisi (açık alan korkusu) olan bir tiyatro yazarı ile felçli bir oyuncu kızın aşk öyküsü.

Yazar Londra'da, oyuncu New York'ta yaşıyor.

Oyun genellikle telefon konuşmaları üzerine kurulu.

İki sorunlu insanın nasıl birbirlerine destek olarak yaşam savaşı verdiklerini ve aralarında gelişen aşkı izliyor seyirci.

Haluk Bilginer ve Zuhal Olcay, iki büyük oyuncu gerçekten.

Işıl Kasapoğlu'nun çok doğru yorumladığı ve bir kuyumcu titizliğiyle sahneye koyduğu oyunda, her iki oyuncu da seyirciyi alıp götürüyor kendi dünyalarına.

Bu çirkin, bu acımasız, bu sorunlu dünyada, biri kafaca, öteki bedenen sakat iki insanın gelişen aşkı ince bir mizahla sahnelenmiş.

Bir yandan doya doya gülüyor, öte yandan (isterseniz) derinliğine düşünme fırsatını da yakalıyorsunuz.

Bu oyunu mutlaka görün.

26 Kasım'a kadar Beşiktaş Belediyesi'nin Ortaköy Kültür Merkezi'nde, 30 Kasım'dan sonra Kadıköy Halk Eğitim Merkezi'nde oynuyor.

Anlatmak istediğim ikinci oyun, pek çok kişinin sinemadan anımsayacağı, Michelle Pfeiffer ile Al Pacino'nun oynadığı filmin, Terence Mc Nally tarafından yazılmış olan orjinal tiyatrosu.

Çeviren Kubilay Tunçer, yöneten Enver Aysever, dekor tasarımı Şirin Dağtekin, müzik Alper Maral, ışık tasarımı Hakan Özipek.

Oynayanlar, Özlem Ersönmez ve Ö. Levent Ülgen.

Yönetmen çok genç, sosyolog kökenli bir sanatçı.

Bence oyunu çok başarıyla yorumlamış.

Özlem Ersönmez, daha önce Arnold Wesker'in Annie Wobler adlı oyunundaki olağanüstü başarısıyla dikkatimi çekmişti.

Ö. Levent Ülgen de çok profesyonel ve başarılı bir oyunculuk sergiliyor Ersönmez'le birlikte.

Bu oyun da aşk yüzerine: Bir aşçı ile bir garson kızın aşkı.

Filmi görenler anımsayacaklar, son derece duygusal ve şeker bir aşk öyküsü idi.

Filmin kaynaklandığı tiyatro yapıtı çok daha özlü bir biçimde anlatıyor bu aşkı:

Güvensizlik dolu bir dünyada iki insan arasında gelişen duyguları hem gülerek hem de düşünerek izliyorsunuz.

Bu oyun, Ankara'da Migros'daki tiyaro salonunda sergileniyor.

Ankara'lı izleyicilerin kaçırmamalarını öneririm.


  Bu siteden yapılacak alıntılarda kaynak gösterilmesi ahlak kurallarına uygun olacaktır.

Emre Kongar ile iletişim icin e-posta, site yöneticisi ile iletişim için e-posta

Son güncelleme tarihi 25 Mart 2024

Valid HTML 4.01 Transitional