Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
TELEVİZYON BÖLÜMÜNÜN
DİKKATİNEMEDYA NOTU
EMRE KONGAR
SERDAR TURGUT ARMAGEDDON
FİLMİNİ GÖRDÜ MÜ?
Bir yazar, sevdiği, beğendiği, güvendiği bir başka yazar arkadaşını eleştirir mi?
Görevi eleştiri ise ve en yakın arkadaşı bile, eleştirdiği alanın kapsamına giren bir konuda anlamlı bir hata yapmışsa, “evet”.
Sakın bu satırları
Serdar Turgut için yazdığımı sanmayın.Çünkü Turgut benim beğendiğim ve sevdiğim bir yazar ama, kendisi ile, bırakın yakın olmayı, hiçbir arkadaşlığım ve dostluğum yok.
Hayatımda kendisi ile hiç karşılaşmadım.
Ben bu satırları, “doyumsuz” sözcüğünün “doyulmaz” anlamında da kullanılabileceğini öne süren Hıncal Uluç’u geçen hafta eleştirdiğim için yazıyorum.
Demek istiyorum ki, Serdar Turgut bu yazımdan sakın alınmasın.
Ben en yakın arkadaşını bile eleştirmekten kendini alamayan, “deformasyon profesyonel” ile mâ
lû l biriyim.Aslında Serdar Turgut’un aşağıdaki eleştirimi, sahip olduğu derin bilgi birikimi ve keskin mizah anlayışı içinde soğukkanlı bir olgunlukla karşılayacağından eminim ama, geçenlerde bir gencin, nesnel olarak yaptığı iki yanlışa işaret ettiğim bir yazıma karşılık “Altı Milyarlık Profesör” başlığını koyduğu tepkisi ile, insanların terbiye ve nezaketlerine olan inancımı önemli ölçüde yitirdiğim için, bu uyarıyı yapmaktan kendimi alamadım.
Serdar Turgut, eleştirilerini genellikle, klasik “eş-patron-baba” üçgeni içine oturtarak okuyucuya aktaran ve bu nedenle de başkalarına karşı çok saygılı davranan bir yazar.
Çünkü klasik eş-patron-baba üçgeni, esprilerini ya kendisini ya da en yakınlarını harcayarak yapmasını sağladığı için, başkalarına ve bu arada okuyucularına çok saygılı davranan bir eleştiri ve mizah yaklaşımını yansıtıyor.
Böyle bir yazarı üzmek iste
memem doğal.Serdar Turgut 10 Eylül 1998 Perşembe günü,
Hürriyet’teki köşesinde “Sokaktaki Tehlike” diye bir yazı yazdı.Esas olarak İstanbul’un sokaklarını eleştirdiği yazısına tümüyle katılıyorum ve ayağını burktuğu için kendisine geçmiş olsun diyorum.
Hemen belirtmeliyim ki, Serdar Turgut bu olayı ucuz atlatmış.
Çünkü ben, bu sokaklarda, çukurlara düşmemek için önüne bakarak yürürken, kafasını yukardan sarkan ilan tabelasına çarpıp gözü kör olan bir meslektaşını tanıyorum.
Evet gelelim şimdi benim eleştirime:
Serdar Turgut’un bu yazısında aynen şöyle bir cümle var:
“
Bir kere, sokakların tümü Mars gezegeninin Armageddon filmindeki görünümü model alınarak yapılmış durumda”.Armageddon filimini görenleriniz anımsayacak, dünyaya çarpacak bir yörüngede gelen Teksas büyüklüğündeki bir göktaşını parçalamak için
Bruce Willis ve arkadaşları iki mekik ile gider ve bu göktaşının üzerine konarak, onu delip, içine koydukları bombayı patlarak, dünyayı kurtarırlar.İşte bu filmde, dünyaya doğru yaklaşan göktaşının üzeri, dev dikenler biçimindeki kayalık bir oluşum biçiminde taşavvur edilmiş.
Dünyayı kurtaracak petrol arayıcılarının mekikleri bu “diken kayalarla” kaplı olan göktaşına müthiş bir iniş yapıyor.
Filmin bu sahneleri, teknik olarak gerçekten çok görkemli görüntüler.
Her neyse, asıl söylemek istediğim, Armageddon filminde Mars gezegeni filan görmedim ben.
Sadece “Teksas büyüklüğünde bir göktaşı” var.
Peki o zaman Serdar Turgut, neden “Mars gezegeninin Armageddon filmindeki görünümü” diyor?
Şimdi burada dört olasılık söz konusu:
Bir
, Serdar Turgut filmin benim bilmediğim bir kopyasını izledi.İki, Serdar Turgut ile aynı filmi izledik ama, ben Mars gezegenine ilişkin sahneleri kaçırmışım.
Üç
, Serdar Turgut, göktaşının yüzeyini Mars’ın yüzeyi sanacak kadar dikkatsiz bir izleyiciydi.Dört
, Serdar Turgut filmi izlemedi, ama gördüğü parçalardan edindiği izlenimlere dayanarak bir yazı yazdı ve göktaşının yüzeyini de Mars’ın yüzeyi sandı.Hangi olasılığın doğru olduğu konusunda hiç kuşkusuz beni ve okurlarımızı aydınlatacak olan tek kaynak Serdar Turgut’un kendisi.
