Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
Müjgan Halis, 9 Ekim 2001, Kültür-Sanat, Özgür Politika
Kızlarıma Mektuplar
Emre Kongar'ın "Kızlarıma Mektuplar" adlı kitabı; ancak bir annenin açıklayabileceği bazı görüşleri, hiç büyüklük taslamadan içeren nitelikler taşıyor. Emre Kongar bir baba. İkiz kızları, ABD'de doktora yapmaya gitmiş bir baba. "Her genç kız bir evredir" diyebilen ve bunun gerektirdiği özellikleri, hayata geçirmesini becermiş bir baba. Üstelik kızlarından uzak kalınca, onlarla evde birlikte yaşarlarken geçirdikleri mutlu günleri, şimdi çok daha iyi değerlendirebilen bir baba. Ancak öğrenime giden kızlarıyla aralarındaki kopmuş gibi görünen bir aile bağına, onlara yazdığı mektuplarla düğüm atmaya çalışan bir psikolog sanki. Baba hem yazıyor, hem de kendini anlamaya çalışıyor. Öyle itiraflarda bulunuyor ki, bunu ancak Emre Kongar gibi olgun insanlar başarabilirler.Gerçekleri açıklamaktan hiç çekinmiyor, benliğini bir hallaç pamuğu gibi atarken. İçtenlik ve dürüstlük kitabın her satırına ayrı bir değer katıyor. Özellikle ülkemizde, babalar kızlarıyla konuşmazlar, sohbet etmezler, dertleşmezler ve sorunlarına çözüm bulmaya çalışmazlar pek. Bu, genellikle annelere düşen bir görevdir.
Kolay değildir başka bir cinsten olan insanla iletişim kurabilmek. Hele bir baba için. Emre Kongar bunu şöyle açıklıyor: "Hem çocukların özgür ve özerk kişilik geliştirmelerine yardımcı olacaksın, hem de onları aşırılıklara kayma eğilimlerinin tehlikelerinden koruyacaksın." Tıpkı, bir kuşun yavrusuna kendi başına uçmayı öğretmesi, aynı zamanda, çevresindeki tehlikeleri de göstermemezlik edememesi gibi. Yazar bu işi bir pedagog ustalığıyla yapıyor ve zaten, "itiraf etmeliyim ki, bir baba olarak sizi yetiştirirken, benim de karşılaştığım en önemli açmaz buydu" demekten de geri kalmıyor. Emre Kongar öyle bir baba ki, kızlarına sevgi, aşk, demokrasi ve çağdaşlık aşılamaktan başka bir kaygı taşımıyor. ABD' de doktora yapan ikizleri Ebru ve Elif'e, birer genç kız, ya da geleceğin kadını gibi seslenmiyor hiç bir zaman. Onları bir "insan" gibi görüyor karşısında. Ve bence kitabının en büyük başarısı da bu noktada kendini gösteriyor. Kızlarına uzak kalmış babalar... Evlatlarının arkadaşı olmayı başaramamış anneler. "Kızlarıma mektuplar"ı önce kendiniz okuyun. Ve sonra, onlara bir şey söylemeyi isteyip de kalakaldığınız zaman, ellerine bu kitabı verin yeter. Göreceksiniz, ne demek istediğinizi çok iyi anlayacaklar ve size çok daha sokulacaklar, daha çok inanacaklar, daha çok güvenecekler. Yavrularınızın da en çok bu güven ve inanca gereksinimleri var zaten.
Kızlarıma Mektuplar / E.Kongar /Remzi Kitabevi.
