Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Dün, bütün Türkiye COVID-19 nedeniyle eve kapatılmıştı.

Marmara, Batı Karadeniz ve Kuzey Ege bölgeleri kar fırtınasına tanık olmuştu.

COVID-19 konusundaki büyük tehlike, Sitokin Fırtınası denilen, savunma mekanizmasının kendi vücuduna saldırması ve insanı öldürmesi olayı.

Bir çok hasta Koronavirüs testi negatife döndükten sonra, çoklu organ yetmezliğinden veya kalp krizinden ölmeye başladı.

65 yaş ve üstü nüfus evde hapsolmaktan kaynaklanan hareketsizlikten dolayı ortaya çıkan hastalıklardan çok şikayet ediyor.

Sokağa çıkma izinleri var ama toplu ulaşım araçlarından yararlanmaları yasak:

Sanırsınız ki, bu grubun Türkiye'de yaşaması yasaklanmış; çünkü çeşitli işlerini yapmaları ve ihtiyaçlarını gidermeleri için gerekli olan vakit ve araçlar ellerinden alınmış!

* * *

Kar fırtınası ile hayatın etkilenmesi, karantina olayına eklenince, sadece 65 yaş ve üstü değil, evde hapsedilmiş olan her yaştaki nüfus "acil durumla" karşı karşıya kalma korkusu yaşadı:

Çünkü dün, bir acil sorun yaşandığında ne kamu hizmetleri, ne de özel hizmetler erişilebilir görünüyordu.

* * *

Demokratik Rejimin askıya alınması pek çok kişinin umurunda olmasa bile, ülkenin ekonomik iflası, artan fiyatlar ve geçim derdi, Koronavirüs tedbirlerine eklenince, hayat artık geniş kitleler açısından gerçekten çekilmez duruma geldi.

Çeşitli kesimlerden medyaya yansıyan intiharlar toplumdaki umutsuzluğun dışa vurumu.

İşin en korkunç tarafı bu karabasanın bitişi için tahmini bir sürenin bile hesaplanamaması:

Çünkü "Aya Gidiyoruz" ve "Kurucu Anayasa Yapıyoruz" masalları, bu umutsuzluğun sorumlusu olan iktidarın herhangi bir düzelme çabası göstermeyeceğini, tam tersine bu güne kadar izlediği politikalardaki yanlışlarda ısrar edeceğini işaret ediyor.

* * *

Ben ömrümün hiç bir döneminde umutsuz olmadım...

Yine umudumu kaybetmiyorum:

Sanıyorum, iktidar, bütün çabalarına karşın, ilk seçimlerde düşecek ve bu karabasandan demokratik çıkış yolları tartışılmaya başlanacak!