Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Saat 15.0'da başladık, saat 20.0'da ancak bitirdik.

Tam beş saat boyunca tuvalete bile gitmeden sevgili okurlarıma kitap imzaladım.

Arada, imza için sırada bekleyenlerin sıkıntılarını gidermek amacıyla, sorulan sorulara veya imzaladığım kitaplara ilişkin küçük sunuşlar yaptım.

Gelenlerin imza günümü nereden duyduklarını sorduğumda iki büyük grupla karşılaştım:

Twitter'dan ve öteki sosyal medya hesaplarından duyanlar...

Ve beni şaşırtacak biçimde, dükkanın önünden geçerken afişte görmüş olanlar.

Dükkanın önündeki afişten görmüş olanlar, aslında bir "mahalle toplantısında" olduğum izlenimi verdi bana.

Gelenlerin önemli bir kısmı da eski okurlarım olduğunu anımsattılar.

Böylece Suadiye'de, gerçekten "anonim" okurlara değil de, tanıdık aile mensuplarına kitap imzaladığım izlenimi edindim.

* * *

Bir başka izlenimim, gelinlerine ve kayınvaldelerine kitap imzalatan her yaştaki kadın okurların sayısının dikkatimi çekecek bir düzeye erişmiş olmasıydı.

Öyle anlaşılıyordu ki, benim okurlarım olan çağdaş ailelerde gelin kayınvalde "çatışması" yerine "uzlaşması" ya da "dayanışması" oldukça sık rastlanan bir ilişki biçime haline gelmişti.

* * *

Bu arada imzadan sonra yediğim, Suadiye'deki Remzi Kitabevi'nin kafesindeki "peynirli ve mantarlı kiş"in çok lezzetli olduğunu da belirtmeliyim.

Bütün okurlarımı sevgiyle kucaklıyorum.