Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Bu yıl 10 Kasım'da, Köln'de, Türk Üniversiteliler ve Akademisyenler Derneği'nin davetlisi olarak bir konferans verdim.

Dernek adına beni davet eden Levent Taşkıran, daveti bana bildiren de sevgili dostum, müzikçi, besteci, DJ, Ümit Han'dı.

10 Kasım, Cumartesi günü Köln'e gittim, o akşam konuştum, ertesi gün döndüm ve bu yazıyı yazıyorum; biraz yorucu oldu ama oradaki Türklerle buluşmak ve konuşmak o kadar tatmin ediciydi ki, konferansın bu yorgunluğa değdiğini düşünüyorum.

* * *

Köln Üniversitesi'nin 300 kişilik salonu ağzı ağzına dolmuştu.

Hemen belirtmeliyim ki, konferansı dinlemeye gelenler arasında pek çok genç vardı; bir bölümü aileleriyle bir kısmı da arkadaşlarıyla gelmişlerdi.

Atatürk'ün iki farklı mucizevî başarısını, İstiklâl Savaşı ve Cumhuriyet Devrimleri olarak anlattım.

Bunları önemsizleştirmeye çalışanların iddialarını ve bu iddialara karşı, tarihsel gerçekleri de vurguladım.

Konferansın bitiminden sonra hayli uzun bir soru-yanıt bölümü yaptık.

Bazı katılımcılar soru sormak yerine kendi kısa yorumlarını da yaptılar. Kısa olmak kaydıyla bunları da sabırla dinledik.

Toplantıdan aldığım izlenim, Köln'deki Türklerin de Türkiye'dekiler gibi Atatürk'ün kurduğu Cumhuriyet hakkında derin bir kaygı ve endişe içinde oldukları.

Hemen hemen herkes umutsuzca, adeta Atatürk gibi bir lider arayışı içinde olduklarını ifade etti..

Ben onlara Cumhuriyet'in, Demokratik Rejimin kurtuluşunun, Atatürk gibi bir lider beklemekle değil, herkesin elini taşın altına koyup, Demokrasiyi ve Cumhuriyet'i savunmasıyla ve bu konuda elinden geleni yapmasıyla olanaklı olabileceğini anlatmaya çalıştım.

Sonuç olarak, konferansa gelenlerin büyük çoğunluğu, pek çok katılımcının açıkça ifade ettiği gibi, Demokratik Rejimin, Cumhuriyet'in yeniden kurulması konusunda biraz daha kararlı ve biraz daha iyimser olarak salondan ayrıldılar diyebilirim.

* * *

Bu arada, Köln'deki Türklerin hem makro siyaset hem de güncel olaylar konusunda çok bilgili ve bilinçli olduklarını özellikle söylemeliyim.

Zaten katılımcıların büyük çoğunluğu, Cumhuriyet okuru ve TELE 1, 18 Dakika izleyicisi oldukları övünerek belirttiler.

Doğrusu ben de Köln'deki Türk topluluğuyla olan bu etkileşimden biraz daha iyimser olarak döndüm:

Atatürk gerçekten bu toplumun önemli bir kısmına çağdaş bir bilinç aşılayabilmiş diye düşünüyorum.