Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Dün İzmir'de, TAKSAV Vakfı ile Konak Belediyesi'nin ortaklaşa düzenlediği "Yazarlar Yazarları Ağırlıyor" programı çerçevesinde, genç ve değerli yazar Barış İnce ile Türkan Saylan Kültür Merkezi Benal Nevzat Salonu'nda sohbet ettik.

* * *

Konak Belediye Başkanı Sema Pekdaş ile daha önce tanışmamıştım:

Son derece pozitif, güler yüzlü, kendine güvenen, İzmir/Konak ekseninde kültür, sanat ve tanıtım etkinliklerine önem veren uygar bir avukat, başarılı bir başkan.

Barış İnce ile yapacağımız program öncesi, kendisiyle, Konak özelindeki belediye hizmetleri, yaklaşan yerel seçimler, ülkenin demokrasi sorunları konularında uzunca bir sohbet ettik.

Konak ve çevresinde düzenledikleri tanıtım turlarını, belediyenin kültür ve sanat etkinliklerini, farklı kimliklere yönelik etkileşimleri anlattı.

Gerçekten etkileyici işler yaptıkları, farklı kültürel kimlikleri tarihsel ve kültürel bağlar üzerinden birbirleriyle etkileşime soktukları ve ilçede renkli bir demokratik atmosfer yarattıkları anlaşılıyordu.

Sayısız projelerle, her yaştan ve her kesimden bütün halkı kucaklayan pek çok eğitim, sanat ve kültür etkinlikleri, Konak halkına dokunan bir belediyecilik anlayışıyla hayata geçirilmiş.

Kendisiyle ayrıca, "Demokrasinin Yerel Yönetimlerden Başlayarak Yeniden Kurulmasını", "Demokratik Yaşam Tarzının Sosyal Demokrat Belediyelerde Korunmasını" ve "AKP'ye oy verilen yerlerde Beyoğlu örneğinin yaşanacağını" konuştuk.

* * *

Konak Belediyesi Kültür Müdürü, öğretmen Abdullah Tunalı ve değerli yazar Ahmet Büke, TAKSAV ile işbirliği halinde ürettikleri "Yazarlar Yazarları Ağırlıyor" programının ev sahipliğini yaptılar.

Fevkalade dikkatli, zarif ilgileri, önceden yaptıkları hazırlıklar, programın çok verimli ve renkli geçmesini sağladı.

Benle ilgili yaptıkları çok kısa tanıtımda, Doktora tezimi İzmir'de Kentsel Aile üzerine yapmış olduğumu anımsatmaları çok büyük bir incelik ve çok alkış toplayan bir ifade olarak başlangıç aşamasına damgasını vurdu.

* * *

Barış İnce, ilk romanı Çelişki ile dikkatleri çekmiş bir genç yazar. Bu sıralarda ikinci romanı Sarsıntı yayınlandı.

Ben her ikisini de okudum ve etkilendim:

İnsan ruhunun derinliklerinde başarıyla gezinen, bireysel ve toplumsal çelişkileri yakalayan ve bunları başarıyla okura aktaran bir edebiyatçı.

Benden önce Ercan Kesal'ı ve İsmail Saymaz'ı konuk etmişler.

Barış İnce, benim kitaplarımı çok iyi özümlemiş bir yaklaşımla, hem yazdıklarımı, hem siyasal duruşumu, hem de özel yaşamımı sorgulayan hoş bir sohbet gerçekleştirdi.

Bu üç eksenin kesişme noktalarındaki kritik sorularla beni ilginç yorumlar yapmaya zorladı ve böylece salonu dolduranların ilgisini sürekli olarak canlı tutan bir söyleşi gerçekleştirdi.

Türkiye gibi gelişmekte olan bir ülkede demokrasiyi savunmak için demokratik direnişin olanaklı olup olmadığından tutun da, 12 Eylül Dönemi ve benim sakalımın eşimin egemenlik alanı olduğuna kadar pek çok toplumsal, siyasal ve bireysel olayı, birbirleriyle bağlantılı bir biçimde gündeme getirdik.

Bu arada eşimin söylediği bir sözden hareketle, benim kendimi yazar olarak hedefime varmış, "Sonsuzluğa erişmiş" biçimde görüp görmediğim sordu:

Ona verdiğim yanıtta, kendimi kendi vicdanımda bütün istediklerimi gerçekleştirmiş, istediğim gibi yaşamış ve vicdanı rahat olarak sonsuzluğa göç etmiş (yani hayata veda etmiş) biri olarak gördüğümü, gerçek yargıyı ise, fiziksel ölümümden sonra toplumun vereceğini belirttim.

Bu bağlamda artık hayattan hiç bir maddi ya da manevi beklentimin kalmadığını, dolayısıyla korkudan ya da menfaat kaygılarıyla tavır değiştirmemin pek olanaklı olmadığını vurguladım.

* * *

İktidarın baskısının giderek arttırdığı, gittikçe demokratik yaşam biçimini olanaksız kıldığı ülkemizde CHP'li belediyelerin demokratik bir vaha olduğunu, İzmir'in ise gerçekten çöldeki bir çiçek gibi Türkiye'yi süslediğini bir kez daha gördüm.

Sohbetin sonunda, Afganlı bir sosyoloji öğrencisinin bana ülkesinin geleneksel giysisini armağan etmesi de programa ayrı bir renk ve anlam kattı.