Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Her hafta sonu gibi geçen Cumartesi de gazeteye yazacağım Pazar yazısını zamanında yetiştirmenin stresi ile uyandım.

Allahtan Pazar yazısının konusu belliydi:

Yine Silivri, yine hak, hukuk, adalet ve yine hapisteki Cumhuriyet mensupları.

Konu belli ama, zaman baskısına ek olarak, bir yandan da küçük bir kalem, daha doğrusu küçük bir klavye sürçmesinin, insanı doğrudan hapse götüreceği bir baskı rejiminin ilave stresi.

Neyse, bir biçimde yazıyı toparladım ki, Bavul Dergisi Yazı İşleri Müdürü Önder Abay'ın "Biz geldik, aşağıdayız sizi bekliyoruz" telefonu:

CHP'nin Adalet Yürüyüşü'nü muhteşem bir Adalet Mitingi ile taçlandıran halka ev sahipliği yapan Maltepe Belediyesi'nin Cumhuriyet'in 94'üncü yılı dolayısıyla düzenlediği "94 etkinlikle Cumhuriyeti kutlama" programı çerçevesinde Maltepe'de bir söyleşiye götürmek üzere gelmişlerdi.

Maltepe'nin başarılı Belediye Başkanı Ali Kılıç gerçek bir Sosyal Demokrat olarak hem iyi bir belediyeci hem de tam bir kültür adamı.

Türkan Sayan Kültür Merkezi'nde önce 1998'de,Turgut Özakman'ın senaryosunu yazdığı,Ziya Öztan'ın yönettiği TRT yapımı Cumhuriyet dizisinin birinci bölümünü seyrettik, sonra sevgili Maltepelilerle Cumhuriyet ve Atatürk üzerine karşılıklı diyaloglarla gelişen keyifli bir söyleşi gerçekleştirdik ve en sonunda da bir kitap imzası yaptık.

Maltepeliler hem kültürlü hem de uygar insanlar:

Gerek söyleşi sırasında, gerekse kitap imzasında, anlamlı, bilgilendirici, düşündürücü diyaloglar yaşadık...

Bol fotoğraf çektirdik ve birbirimize doyamadan ayrıldık.

Gece yarısından sonra eve geldiğimde, sabaha karşı zar zor uykuya dalabildim.

* * *

Pazar sabahı, Gülşah Elikbank'ın davetiyle, Muğla Menteşe Belediyesi'nin 3. Menteşe Kültür ve Sanat Şenliği'ne katılmak üzere, Bodrum/Milas uçağına yetişmek için müthiş bir telaşla uyandım, çünkü meteoroloji fırtına uyarısı yapmıştı.

Neyse, kazasız belasız, önce Yeşilköy Atatürk Havaalanına yetiştim, sonra da planlanan saatte Bodrum/Milas'a indim ve orada büyük bir sürprizle karşılaştım:

Benimle birlikte kitap imzası yapacak olan üç genç yazardan biri, Dilara Keskin de havaalanında, Menteşe'ye gitmek üzere, beni bekliyordu.

Hehüz liseyi bitirmiş, bir roman yazmış, 18 yaşında bir genç.

Koray Yersüren ve Emre Gül adlı iki başka genç yazarla birlikte imzaya gelmiş.

Olaydan haberim var, ama Dilara adını hiç duymamışım:

Wattpad adlı bir internet sitesinde gençler hikaye ve romanlar yazıyor, bunlardan çok izlenenler, yayınevleri tarafından keşfedilip, kitapları basılıyor; imza günlerinde de gençler tarafından büyük ilgi görüyorlar.

Dilara'yı hiç duymamışım...

O da beni hiç duymamış!

Aynı vasıtayla havaalanından Menteşe'ye giderken bir yandan kendisini tanımaya çalışıyorum...

Bir yandan da ona kendimi tanıtmak için, Twitter hesabım gibi, ufak ipuçları veriyorum.

İlk romanı 40.000 basılmış.

Roman, biri erkek, biri kız iki rakip lise öğrencileri arasındaki düşmanlık, rekabet ve aşk ilişkileri üzerineymiş.

Roman için nereden beslendiğini anlamaya çalışıyorum; gözlem yaptığını söylüyor...

Toplumu, haberleri, olup bitenleri pek izlemiyor.

Klasikleri duymuş ama okumamış...

Anlaşılan kendi gerçek çevresini, ortamını, çarpıcı ve ilginç bir biçimde romana dökebilmiş ki, başarılı olmuş...

Şaşırtıcı bir vaka.

Derken Menteşe'ye geliyoruz, öteki iki genç yazarla tanışıyorum; onların biri üniversitede okuyor, öteki üniversiteyi bitirmiş, benim kim olduğumu biliyorlar.

Kitaplarını almak, imzalatmak ve okumak istiyorum fakat çocuklar geç kalmış oldukları için imza yerine koşarken, ev sahipliği yapanlar da beni apar topar yaylaya götürüyorlar.

Kitaplarını imzalatma fırsatı bulamadım ama ilk fırsatta bu çocukların kitaplarını alıp okuyacağım.

Nedense, kendimi, belki de aynı imza gününde buluşmuş olmaktan dolayı, onlara destek olmak konusunda sorumlu hissediyorum...

Belki de edebiyata karşı neredeyse sağır ve dilsiz olan bir toplumda, genç yaşlarında roman yazarı olarak başarı olanağını yakaladıklarını görünce sevindiğim ve gençlere inandığım için.

* * *

Yaylada kavun festivalinde, Muğla Valisi ve Menteşe Kaymakamı ile birlikte Muğla'nın efsane Belediye Başkanı Osman Gürün'ü ve Menteşe Belediye Başkanı Bahattin Gümüş'ü buluyorum.

Sevgili Lale Aytaman'dan sonra Muğla'ya yine bir kadın vali gelmiş; seviniyorum.

Kaymakam Mülkiyeli, çağdaş bir yönetici.

Kavun Festivali'nde yapılan yarışmalarda derece kazananlara ödüllerini veriyorlar. Bana da iki ödül verdiriliyor:

Tarımda ödül kazanan dostlarla birlikte, tırmık ve kürekle, fotoğrafçılara poz veriyoruz.

Osman Gürün 'ün evinde kısa bir kahve molasından sonra imzaya geçiyoruz:

Müthiş bir okur seli, sevgi ve ilgi olmuş akıyor!

Muğlalıların sevgisini, ilgisini unutmak olanaklı değil...

Hepsine çok çok teşekkür ediyorum.

Muğla bambaşka bir il; merkez ilçe Menteşe bambaşka bir yer:

Sanki o karabasan gibi üstümüze çöken siyaset buralarda o denli etkili değil gibi!

Osman Gürün ve Bahattin Gümüş Başkanlar, Ege'deki bu özgürlük ve dayanışma havasının başarılı temsilcileri.

Osman Gürün zaten bana rahmetli Oktay Ekinci'nin armağanı; Bahattin Gümüş'ü yeni tanıdım; aralarında tam bir ağabey/kardeş ilişkisi ve ahengi oluşmuş iki Belediye Başkanı.

Hafta sonunu kazasız belasız, çok yorgun ama son derce mutlu bir biçimde, dinlenemeden, tam tersine, hafta içinden çok daha fazla yorularak bitiriyorum.

* * *

Bu satırları, İnternet sitemde sabah yayınlayabilmek için, sabaha karşı saat 3:30'da yazıyorum.

Bir kaç saatlik bir uykadan sonra, yarın sabah yine gazeteye Salı günü yayınlanacak yazıyı tasarlamak, planlamak ve yazıp zamanında yetiştirmek stresi ile uyanacağım.

Onu bitirdiğimde de kapıya TELE 1'in arabası dayanacak, canlı yayına, "!8 Dakika"ya götürmek üzere.

Haftada rutin olarak (biri internet siteme) beş yazı yazan ve beş canlı televizyon programı yapan bir akademisyenin "olağan" bir hafta sonunun öyküsü işte böyle.

İyi Pazartesiler, iyi çalışmalar!