Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Dün, Kadıköy çarşı içindeki Nezih Kitabevi'nde, ameliyat sonrasındaki ilk imza günüm vardı.

Doktorlar fiziksel teması yasakladıkları için, el sıkışma, kucaklaşma ve öpüşme yoktu.

En sadık okurlarım başta olmak üzere, herkes bu yasakları protesto etti ama, yapacak bir şey yoktu...

Bol bol fotoğraf çektirerek, bu yasakların getirdiği sıkıntıyı aşmaya çalıştım.

Sevgili okurlarım sırada beklerken, onlarla tarihsel ve toplumsal konularda kısa kısa sohbetler yaptım.

Tabii işi olanların, evde çocuğu bekleyenlerin kitaplarını öncelikle imzaladım.

Sıra dışı yaptıklarım arasında en çok sevindiğim imza da, tiyatro kursuna yetişmek için acele eden dünya güzeli bir öğretmenin istediği imzaydı:

Hem öğretmen, hem de tiyatro kursuna gidiyor!

* * *

Çocuklarıyla gelen aileler, emekliler, çocuklarına ve anne-babalarına kitap imzalatanlar yanında, öğrencilerin de çokyuğu beni sevindirdi.

Elbette TwitterOkuluKongarDershanesi üyeleri de hem geçmiş olsun demek hem de özlem gidermek için gelmişlerdi.

İmza sonrası, onlarla karşıdaki kafede oturup kahve içtik ve sohbet ettik.

* * *

Ameliyat sonrası düzenlenmiş olan ilk imza günü, bana müthiş bir moral verdi; kendimi (gerçekten öyle olmasa bile) sağlığıma kavuşmuş gibi hissediyorum.

Bütün okurlarıma minnet ve şükranlarımı sunarım.