Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
5 Nisan 2010
Merkel'in Açık Sözlülüğü ve Soner Yalçın'ın
Kaleminden Ermeni Soykırımı.
Alman Şansölyesi Angela Merkel açık sözlü bir politikacı.
Türkiye ziyaretinde açık açık, Türkiye için tam ortaklık
istemediklerini ve İmtiyazlı Ortaklık düşündüklerini söyledi.
Gerçi bunu "Ahde Vefa" (Pacta Sunt Servanda) ilkesine dayalı
olarak yaptı ve pek çok kişiyi, bu arada beni de kızdırdı.
Çünkü eğer Türkiye ile AB ilişkileri "Ahde vefa" ilkesine göre
ele alınacaksa, ilişkilerin her safhasında Türkiye'ye "Tam Ortaklık"
çerçevesinde yaklaşıldığı açıkça ortaya çıkar ve bu ilkeye göre bugün
de bunun geçerli olması gerekir.
Oysa Merkel, hem bu ilkeyi dile getirdi, hem de Türkiye'nin
statüsünün değişmesini istediklerini belirtti.
Yani tarih, politika ve mantık bakımından yanlış bir yol izledi.
Ama tarihsel perspektif açısından hem AB'deki hem de Türkiye'deki
değişimleri doğru çözümledi ve tezini gerekçelendirdi.
Öyle anlaşılıyor ki, Türkiye-AB ilişkileri, Almanya-Fransa çizgisinde,
"Tam Ortaklık" hedefinden "İmtiyazlı Ortaklık" hedefine doğru kaydırılmak
isteniyor.
Zaman içinde bu gerçekleşir mi bilemem.
Bildiğim tek şey, gerek Türkiye'nin gerekse AB'nin sanki böyle bir
gelişme olmamış gibi ikiyüzlü bir politika izlemeleri ve Merkel'in, bu
hedef değişikliğini hiç dolandırmadan tam bir dürüstlükle dile getirmiş
olmasıdır.
Bu anlamda hem Türkiye'deki hem de AB'deki politikacıların
maskesini düşürmüş olmaktadır.
Bunun için Almanya Şansölyesini kutlamak isterim.
Dün Hürriyet'te, Soner Yalçın, Türkiye'ye dayatılmak istenen
Ermeni Soykırımı iddialarını, Merkel'in ziyareti dolayısıyla,
Almanların Türklere ilişkin eğitim politikası ile mukayese ederek,
Almanya'da bir Türk lisesi açılması önerisiyle ilişkilendirip son derece
ilginç bir belge açıkladı.
"Ermeni soykırımı'nı Merkel nasıl yalanladı" başlığı taşıyan
yazısında şunları belirtiyordu Yalçın:
İyi de oldu. Çünkü bu tartışmaların sözde "Ermeni soykırımı" ile
yakından ilgisi var.
Nasıl mı? "Ermeni soykırımı" denince herkesin aklına neredeyse sadece
24 Nisan 1915 tarihi geliyor! Gelin sizi bu tarihten beş ay sonrasına,
2 Eylül 1915'e götüreyim. "Soykırım yaptı" denen İttihatçılar bakın o
gün neyin altına imza attı?..
...Bakalım Osmanlı nasıl "soykırım" yapmış?!
"Türkleştirme politikaları uyguladı" diye bugün sürekli dinciler ve
liberaller tarafından aşağılanan İttihatçılar, Almanya Şansölyesi
Merkel'den ilerici miymiş?
"Soykırım" iddiasını boşa çıkaran mevzuat:
Tarih: 2 Eylül 1915.
Geçici "Tehcir Kanunu"ndan beş ay sonra...
Yani Anadolu'da Ermenilere zulüm yapıldığı o günlerde...
Maarif Nezareti (Eğitim Bakanlığı) "Mekatib-i Hususiye Talimatnamesi"
yayınladı.
Bu talimatname Türkiye'deki özel okulların mevzuatını yeniden
düzenlemek amacıyla çıkarıldı.
Diyeceksiniz ki savaş sırasında böyle bir eğitim-öğrenim talimatnamesi
çıkarılmasının gizli bir amacı mı vardı? Hayır, gizli maksatlar filan
yoktu. Talimatnameden tam 1 yıl önce İttihatçılar, Osmanlı'nın kanını
emen kapitülasyonları kaldırmıştı.
Kapitülasyonların kaldırılması yabancı okulların hangi mevzuata tabi
olacağı konusunda karışıklığa neden oldu.
İşte "Mekatib-i Hususiye Talimatnamesi" bu sorunu ortadan kaldırmak
için çıkarıldı.
Şimdi gelelim bu talimatnamenin içeriğinde neler olduğu konusuna:
Bu konu çok önemli. Hani deniyor ya "İttihatçılar Türkleştirme
politikaları güttü" ya da "Ermenilere soykırım yapıldı!"
Bakınız...
Bilindiği gibi eğitim, asimilasyon ya da soykırım politikalarında
"turnusol" kâğıdı işlevi görür. Yani bir ülkenin eğitim-öğretim
mevzuatına bakarak, o ülkede ne derece "öteki"leştirme siyaseti
yapıldığını anlayabilirsiniz.
Peki, o savaş koşullarında "tehcir kanunu" çıkaran, "Türkçülük"
yaptığı iddiasıyla sürekli kötülenen ve yaşanılan birçok sorunun
müsebbibi görülen İttihatçıların, eğitim mevzuatının nasıl olmasını
beklersiniz? Örneğin, "Okullarda öğrenim dili Türkçedir, dersleri de
Türkçe öğretmenleri verir" gibi bir eğitim mevzuatları olabilir mi?
Hayır, hiç öyle değil.
Talimatnamenin 6'ncı maddesi diyor ki:
Her yabancı ve Osmanlı cemaati kendi dilinde eğitim yapar. Ancak bu
okullar Osmanlı'nın resmi dili Türkçeyi de öğretmek zorundadır.
Türkçe dersinin, ilkokullarda 4, orta ve liselerde 2 saatten az
olmama şartı vardı.
Talimatname yabancı okullara ve cemaat okullarına ayrıca bir
ek "ödev" daha verdi:
Osmanlı tarihi ve coğrafyası ders olarak okutulacaktı. Ama bunu kendi
dillerinde yapacaklardı.
Peki gelelim bir başka ayrıntıya, bu okullarda dersleri kim verecekti:
Ermeni okullarında Ermeni öğretmenler, Rum okullarında Rum öğretmenler,
Yahudi okullarında Yahudi öğretmenler!
Talimatnamenin 26'ncı maddesine göre, bu öğretmenleri de Yahudi,
Rum, Ermeni cemaatlerinin ruhani liderleri seçecekti. Onun onayı
olmadan hiçbir Yahudi, Rum, Ermeni öğretmenlik yapamayacaktı.
Bir daha anımsatmak isterim: Tarih 2 Eylül 1915.
Ve beş ay önce Tehcir Kanunu çıkaran İttihatçıların "soykırım" yaptığı
iddia ediliyor!
Bu satırlardan sonra Yalçın şöyle devam ediyor:
Maarif Nazırı sürgüne gönderildi
Hadi gelin şimdi yüksek sesle düşünelim:
Deniyor ki Osmanlı "soykırım" yaptı!
Bu nasıl soykırımdır, bir yanda "soykırım" yapacak ve diğer yanda
Ermenilerin kendi dilinde eğitim yapmasına, öğretmenlerinin Ermeni
olmasına olanak verecek. Tarihte bu hiçbir "soykırım" tanımına uymamaktadır.
Böyle bir eğitim mevzuatı olan bir iktidar, Ermeni cemaatine nasıl
"jenosit" uygulamak ister? Bırakın jenosidi, homojen bir ulus
hedefleyenler, böyle bir talimatname çıkarır mı?
Ağızlarından "soykırım" sözcüğünü düşürmeyen -bırakın Batılıları-
bazı Türk tarihçiler bu gerçeği nasıl inkâr eder?
Bu bizim, "soykırım" değirmenine su taşıyan "diaspora tarihçileri",
soykırım suçlusu Almanya'nın, İttihatçılardan bile geride olduğunu
görmüyor mu?
İttihatçıların çıkardığı "Mekatib-i Hususiye Talimatnamesi", bugünün
Alman eğitim mevzuatına göre, halkları daha birleştirici politika
amaçlamıyor mu?
Başta yazdığım gibi, tarihi, siyasetin oyuncağı haline getirdiler.
Öyle ki, "anayasal vatandaşlık" gayesiyle eğitim talimatnamesi çıkaran
Dahiliye Nazırı Şükrü Bey'i, İngilizler "Ermeni kıyıcısı" diye Malta'ya
sürgüne gönderdi.
Ve bugün bilindiği gibi "soykırım" yalanının mucidi İngilizlerdir.
Dört gün önce İngiltere Lordlar Kamarası'nın "soykırım" iddialarını
oylayıp reddetmesinin politik olarak belki önemi vardır, ama tarih
açısından hiçbir değeri yoktur. Lekelidirler.
Ve biz, İngiliz ya da Alman olsun, bu tür Batılı politikacıların
ikiyüzlülüklerinden bıktık, yorulduk artık...
Doğrusu, bu belgeyi ben de bilmiyordum.
Soner Yalçın'ı bu yazısından dolayı kutlarım.
Bakalım Türkiye'ye soykırım suçunu dayatma çabasının içteki ve dıştaki
şampiyonları Soner Yalçın'ın bu tespitini nasıl karşılayacak?
Tevil yoluna mı sapacaklar, yoksa tümden görmezden mi gelecekler?
Ama eminim ki, tarihsel gerçekleri içte ve dışta savunan yerli ve
yabancılar bu belgeyi dikkate alacaklardır.
Şansölye Angela Merkel'in Türkiye ziyareti, Almanya'da Türk lisesi
açılmasına izin verilip verilmeyeceği tartışmaları gölgesinde geçti.
Yahu böyle bir talimatnameyi bugün Merkel bile çıkaramıyor!
