Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
21 Nisan 2003
Irak savaşı ve Kıbrıs-AB ilişkileri dolayısıyla tümüyle dışa çevrilmiş olan
gözler, bu olayların hızlarının biraz kesilmesiyle içe döndü.
İçe bakıldığında ise, AKP iktidarının tam gaz kadrolaştığı manzarası ile
karşılaştı kamuoyu.
Gerek Milli Eğitim ve Adalet Bakanlıklarında yapılanlar, gerekse TRT,
Diyanet İşleri, Hazine Müsteşarlığı gibi kurumlardaki atamalar, AKP'nin
devleti bütünüyle ele geçirerek, kendi kadrolarına peşkeş çektiğini ortaya
koyuyor.
AKP yöneticileri, "Bunda ne var, bütün değişen iktidarlar kendilerine
yakın bürokratik kadroları göreve getirmezler mi" diye yanıt veriyorlar bu
kadrolaşma iddialarına.
Aslında ilk bakışta söyledikleri doğru gibi gelebilir insana: Gerçekten de,
her iktidar değiştiğinde, Türkiye'de bürokratik kadrolar da büyük ölçüde
değişir.
Fakat bu kez durum biraz farklı: AKP'nin şeriatçı geçmişinden gelen
güvensizlik, kamuoyunda egemen.
Konu sadece AKP'nin kendine yakın kişileri göreve getirmesi değil,
Demokratik Cumhuriyetin temellerinin tehlikeye girmesi.
1970'li yılların ortalarında iktidara gelen Birinci ve İkinci Milliyetçi
Cephe hükümetleri de devlete el koymuşlardı.
O sıralarda "Ne var bunda" diyenler, (bırakın o dönemde terör ve şiddeti
tırmandıran siyasal uygulamaları) bugünkü iktidarı, yani 3 Kasım 2002'de
AKP'nin tek başına iktidar olduğu seçimleri, o dönemdeki hükümetlerin
başlattıkları süreçlerin belirlediğini anımsasınlar:
Tabii bu süreçler içindeki en önemli değişim Milli Eğitim Bakanlığı'ndaki
uygulamalardan kaynaklanıyor.
Korkarım, bugünkü AKP iktidarının uygulamaları da Türkiye'nin yirmibeş-otuz
yıl sonraki yapısını ipotek altına alan eylemler olarak karşımıza çıkacaktır
gelecekte.
Dünya'da Siyasal İslam gerilerken, Türkiye'de, devletin yeniden Siyasal
İslam inancına uygun biçimde değiştirilmesi, Türkiye'yi çağdaş dünyadan
koparacak bir eğilim gibi görünüyor.
