Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Zorlama yorumlarla manşetlere taşınan "İlhan Selçuk'un birleşik solun başkanlığına soyunması" ya da "İlhan Selçuk ile MHP'nin Kuvay-ı Milliye ruhu çerçevesinde ittifakı" ve bunların çervesinde koparılan fırtına anlamsız konularda "havanda su dövmek" oluyor.

Bugün asıl gündem maddelerini ne yazık ki, Türkiye-Avrupa Birliği ilişkileri çerçevesinde gündeme gelen idam cezası ile Kürtçe yayın ve eğitim yapma yasağının kaldırılması oluşturuyor.

"...Ne yazık ki Türkiye-Avrupa Birliği ilişkileri çerçevesinde gündeme gelen..." diyorum, çünkü bu sorunların, Avrupa Birliği ile olan ilişkilerimizden bağımsız olarak, kendi rejimimizi geliştirmek ve sorunlarımızı çözmek açısından tartışılmaları daha sağlıklı olurdu.

İşin daha acıklı tarafı, idam cezası ve Kürtçe yayın konusunda yaşanan "şizofrenik durum":

Yıllardır ülkemizde idam cezası uygulanmıyor. Yani zaten idam cezası fiilen kalkmış durumda. Hal böyle iken, konuyu sadece PKK ve Abdullah Öcalan sorununa indirgeyip, mevcut gerçeği onaylamakta duraksamak bence çok yanlış. Türkiye Cumhuriyeti, devletin vatandaşlarını hangi koşul altında olursa olsun idam etmediği bir devlet olmalıdır. Cinayetlerle de terörizmle de, idam cezası uygulamayan bir devlet anlayışı içinde çok daha rahat mücadele ederiz.

Kürtçe yayın da zaten yapılıyor. Kürtçe eğitime gelince, bunun çözümü açık ve basit: Devletin böyle bir eğitim yapması ne gerekli ne de zorunlu. Bırakalım, isteyen Kürtçe kursu açsın, isteyen de gidip öğrensin.