Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Bu husus dile getirildi ama bundan çıkan sosyolojik sonuçlar çok iyi işlenmedi: Bu sonuçları şöyle özetlemek olanaklı:

1. İster Türk isterse Kürk kökenli olsun, Türkiye Cumhuriyeti’nin vatandaşları terörden bıkmıştır.
2. Türk kökenli bir polis müdürü de iyi bir yönetici olarak, Kürt kökenli yurttaşların çoğunluğu tarafından benimsenebilir ve sevilebilir.
3. Terörle mücadele uzun dönemde halka hizmet götürerek, ona sevgiyle yaklaşarak ve onunla (Türk-Kürt demeden) bütünleşerek başarıya ulaşabilir.
4. Geniş kitlelere terörist muamelesi yapmak yanlıştır. Doğru olan geniş kitlelere devletin şefkatini ve sevgisini götürmektir.
5. Polisten de iyi yönetii çıkabilmektedir. (Ayrıca Sadettin Tantan örneği de unutulmamalıdır).

Olayın ikinci ögesi üzerinde de bazı çevrelerce kısaca duruldu ama yeterince vurgulanmadı: Hizbullah örgütü strateji değiştiriyor:

1. Bugüne dek devletin bazı görevlileri tarafından korunan ve kollanan bu örgütün üzerindeki koruma artık kalkmıştır. Bu nedenle örgüt artık gerçek yüzünü göstermiş ve doğrudan devlete yönelmiştir.
2. Örgütün dış bağlantıları bu strateji değişikliğinde önemli bir rol oynamıştır.
3. Bu her iki sonuç da, 28 Şubat 1997’den sonra devletin teröre karşı olan politakasında meydana gelen olumlu değişikliklerin sonuçları olarak algılanabilir.

Unutmayalım: Terör er veya geç kendi çocuklarını yer!