Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Atatürk'e ve orduya sataşmak, şeriatçı dincilere ve ayrılıkçı milliyetçilere göz kırpmak, toplumsal ve siyasal yaşamımızın her alanında, kendini ya da ürününü pazarlamak isteyenlerin sık sık başvurduğu bir yöntem haline geldi.

Beni rahatsız eden nokta, her ikisi de çağdaş demokrasinin düşmanları olan şeriatçı dinciliğe ve ayrılıkçı milliyetçiliğe destek verenlerin, bunu utanmadan "demokrasi" adına yapıtkalarını öne sürmeleri ve kendilerini aynı zamanda "demokrasi kahramanı" ilan etmeleri.

Bunların "demokrasi kahramanlığı", Türkiye'nin çok partili döneme geçmesiyle eline geçirdiği gerçek demokratikleşme fırsatını heba eden, dinci ve milliyetçi ideolojileri de kullanarak, rejimi "çoğunluğun diktatörlüğü" haline çeviren Menderes'e, Tansu Çiller tarafından "demokrasi şehidi" denmesi gibi çelişik ve garip birşey.

Neyse benim bugün üzerinde duracağım nokta şeriatçı dincilerin ve ayrılıkçı milliyetçilerin, kendilerini "demokratlık" maskesi altında sunmaları değil.

Siyasetten edebiyata, toplumsal yaşamın her alanında kendilerini ve ürünlerini pazarlamak isteyenlerin, günümüzde dikkati çekmek için, bu "iki sövgü, iki övgü modeli" dediğim söyleme başvurmaları.

İsim vermek istemiyorum, ama bu siteye girecek ve bu satırları okuyacak denli "bilinçli" olanların, edebiyattan siyasete, bugünlerde gündemi işgal edenlerin tutum ve davranışlarını bu model çerçevesinde çözümledikleri takdirde, ne demek istediğimi çok iyi anlayacaklarından eminim.

Çevremize bu model çerçevesinde bakalım, anlam veremediğimiz pek çok davranış, yakınlarımızın, dostlarımızın, yazarlarımızın, politikacılarımızın, tarihsel gerçeklere ve güncel olayların mantığına uymayan garip çıkışları, birdenbire siyasal, toplumsal ve ekonomik içerik kazanacaktır.