Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
KİMLİK SİYASETİ: YURTTA SAVAŞ, CİHANDA SAVAŞ!
Ben "Yurtta sulh, cihanda sulh" ilkesi ile büyüdüm...
Hem okulda, hem ailede!
Annem azınlık okullarında, Rum ve Ermeni liselerinde, edebiyat ve felsefe öğretmenliği yapardı.
Anma ve bayram günlerinde annemden de konuşma yapması istenir, o da hazırladığı metinleri babama ve bize okuyarak fikrimizi sorardı.
Dolayısıyla evimizde, Türk-Yunan, Türk-Ermeni ilişkileri, dostluk ve kardeşlik bağlamında vurgulanır, Rum ve Ermeni kültürlerinin kavram ve terimleri ortak olarak kullanılırdı.
Okuduğum Şişli Terakki Lisesi'nde de dostluk ve barış havası egemendi:
Sınıf arkadaşlarımız arasında Musevi, Rum ve Ermeni kökenliler vardı ama, biz kimseyi ayırmaz, yadırgamaz, "biz ve onlar" ayrımı yapmazdık...
Kürt-Türk ve Alevi-Sünni ayrımlarından ise tümüyle habersizdik.
Cumhuriyet'in iç ve dış siyaseti gerçekten "Yurtta sulh, cihanda sulh" üzerine kurulmuştu:
Tüm iç ve dış ilişkiler, ırkçı olmayan bir cumhuriyet anlayışı ile, barış ve dayanışma üzerine yeniden inşa edilmişti...
Ya da kin ve nefret duygularından habersiz olan ben ve benim gibi yetişenler öyle sanıyorduk!
İlk şoku 6-7 Eylül 1955 gecesi yaşadım...
İkinci şoku da, Amerika'da master yaparken, oradaki Ermenilerin nefretine konu olunca!
Sovyetlerin çökmesinden sonra, solcu fikirlerin üzerinden ambargo kalkacak diye sevinmiştik...
Ne bilelim ABD'nin öncülüğündeki "Kimlik siyasetinin" tüm dünyaya ve ülkemize egemen olacağını...
Geçmişi kurcalayarak...
Irk, din, mezhep bağlamındaki kin ve nefret tohumlarını sulayıp, besleyerek...
Ve hatta asker-sivil gibi, AKP'li olan-olmayan gibi yeni kırılma noktaları üzerinden taze kin ve nefret tohumları da ekerek...
Kardeşi kardeşe kırdıracağını...
"Yurtta sulh, cihanda sulh" ilkesini "Yurtta savaş, cihanda savaş" ilkesine dönüştüreceğini!
Artık yurtta her gün bir olay, bir çok yaralanma ve hatta bazen ölüm...
Bölgede de savaş isteyen tek ülke Türkiye!
Sulhü, barış içinde birlikte yaşamayı özlüyorum!
