Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
ACABA O İNSANLAR NELER HİSSEDİYORDUR?
Sevgili okurlarım, bir yazarın, ister gazete yazarı olsun, ister deneme, roman ya da öykü yazarı, en önemli özelliği "empati gücüdür":
"Kendini başkasının yerine koyabilmek", başkalarının durumunu, yaşadıklarını değerlendirebilmek, hissettiklerini, ruh halini anlayabilmek, çıkmazlarını, bu çıkmazlardan kurtulmak için ürettiği çözümleri görebilmek, başarılarını, başarısızlıklarını hissedebilmek bir yazarı yazar yapan en önemli özelliktir.
"Empati gücü" yüksek olan yazar başarılı olur...
Başka insanları, başka dünyaları, çelişkileri, sorunları, çözümleri okurlarına çok iyi anlatır.
"Empati gücü" düşük olan, başkalarının dünyalarına nüfuz edemeyen, onları anlayamayan bir yazar, bırakın başkalarının dünyalarını, kendi dünyasını bile okura yansıtamaz...
Bencilliğinin ve benmerkezciliğinin labirentleri arasında sıkışır kalır...
Ne kendine yararı olur, ne de okurlarına!
Prof. Coşkun Özdemir'i düşünüyorum...
Kendini insanlığa, hastalarına adayan bir anıt insanı...
Binlerce kas hastasına, onların ailelerine hizmet eden, umutsuzlukları, normal yaşam koşullarının günlük faaliyetlerine intibakı sağlayarak aşan bu büyük insanı!
Acaba Kas Hastalıkları Derneği'nin sokağa atılma kararı eline ulaştığında ne hissetmiştir?
Öfke?
İsyan?
Düş kırıklığı?
Yenilmişlik duygusu?
Acaba insanlara, politikacılara, mesleğine olan inancını yitirmiş midir?
Hiç sanmıyorum...
Coşkun Özdemir, sorunlar, olanaksızlıklar karşısında yılacak, pes edecek insan değildir...
İnsanlığa ve hastalarına hizmet mücadelesine şu ya da bu biçimde devam edecektir.
Peki acaba Kas Hastalıkları Derneği'ni sokağa atan Belediye Başkanı Kadir Topbaş ne hissetmiştir bu kararı alırken?
Zafer?
Sevinç?
Hüzün?
Kuşku?
Utanç?
Silivri'de yargılananları, yurt dışında görev yaparken gelip teslim olan ve "Kaçma şüphesi vardır" diye tutuklanan subayları düşünüyorum:
Acaba ne hissediyorlardır?
Peki ya onları tutuklayanlar...
Bu kararları verirken ne hissediyorlardı acaba?
İçerde yatan gazetecileri, yazarları, bilim insanlarını, politikacıları, milletvekillerini düşünüyorum...
Acaba ne hissediyorlardır?
Ya aralarında meslektaşları da olan bu kişileri ihbar eden, haklarında iftiralar yazan, yayan gazeteciler, medya mensupları, onların medya patronları...
Ne hissediyorlardır?
Empati yapmak insanın önüne yeni ufuklar açar...
Farklı dünyalarda değişik duygular yaşatır...
Mutlu olanlarla sevindirir...
Acı çekenlerle hüzünlendirir.
Nu mutlu empati yapabilenlere:
Onlar insanlığın gerçek temsilcileridir!
