Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
BÖYLE DEMOKRASİ DE OLMAZ BÖYLE SİYASET DE!
Demokrasi niçin siyasal rejimlerin en az sakıncalısı olarak nitelendirilir?
Çünkü, ifade özgürlüğü ve muhalefet hakkı başta olmak üzere, temel hak ve özgürlükleri güvence altına alır...
Çeşitli farklı görüş ve beklentilerin toplumda serbestçe ifade edilmesine, bu konularda propaganda yapılmasına, kamuoyu oluşturulmasına olanak verir...
Toplumdaki çeşitli kesimlerin, sınıfların, gurupların, farklı düşüncelerin, beklentilerin, yaklaşımların, çıkarların en adil biçimde parlamentolara yansıtılmasına olanak tanır...
Başta iktidar ve muhalefet olmak üzere, toplumdaki farklı grupların arasındaki iletişimi ve etkileşimi korur...
Belli aralıklarla, serbest, dürüst ve şeffaf seçimlerle iktidarın belirlenmesine, denetlenmesine olanak tanır...
Bütün bu düzenin anayasa hukuku içinde ve yargı güvencesiyle işlemesini sağlar!
Tabii siyasal rejimlerin tarih içindeki değişme ve gelişmesi çerçevesinde demokrasinin en önemli erdemi, iktidarların barışçı bir biçimde denetlenmesine ve değiştirilmesine olanak sağlamasıdır.
Demokrasinin uygulanabilirliği ise temel kurallar üzerindeki toplumsal uzlaşmaya dayanır.
Peki siyaset nedir?
En genel anlamıyla toplumu yönetme sanatıdır!
Tarih içindeki gelişimine bakarsak, eskiden en güçlü aşiretin, ailenin, dinin, mezhebin, ırkın, milletin, sınıfın, gurubun iktidara gelmesi ve iktidarda kalması sanatıdır.
Aydınlanma ve Endüstri Devrimlerinden sonra gelişen insan hakları ve demokrasi çerçevesinde siyaset, toplumdaki farklı çıkarları uzlaştırma, üretimi arttırma, gelir ve serveti adil paylaştırma, can, mal ve özgürlük güvenliği içinde herkesi mutlu ve müreffeh yaşatma sanatı olarak tanımlanabilir.
Demokratik siyaseti tarihteki ve günümüzdeki öteki rejimlerden, siyaset biçimlerinden ayıran temel fark, yargı güvencesi ile korunan temel hak ve özgürlükler üzerindeki toplumsal uzlaşmadır.
Böylece çağımızdaki demokrasilerin en büyük düşmanı olan "çoğunluk diktatörlüğünün" yolu kesilmiş olur.
Herhangi bir iktidar, toplumsal diyaloğu ve rejimin temel kuralları üzerindeki uzlaşmacılığı terk eder, sadece günlük sorunların çözümü için değil, rejimin temel kurallarını değiştirmek için de dayatmacı yöntemlere başvurmaya başlarsa, orada artık demokratik siyasetten söz edilmesi olanaklı değildir...
Hatay'daki ve İnegöl'deki olaylar basit polis, adliye olayları değildir...
Tam tersine, yukarda özetlediğim demokrasi ve siyaset sorunlarının dışa vurumları...
Ve bu nedenle de üzerlerinde dikkatle durulması gereken rejim olaylarıdır.
Köklerinde dayatmacılık, ırk ayrımcılığı, şiddet, terör, temel hak ve özgürlüklerin yıpranması, güvenlik zaafları ve devlet kurumlarının işleyişlerindeki aksaklıklar yatmaktadır.
Tabii bütün bunlar, yıllar içinde biriken, müzminleşen ve gittikçe büyüyen yönetim, siyaset ve rejim yanlışlarının sonucudur.
Çözümleri de ne Hatay'da, ne İnegöl'dedir:
Çözümler, iktidarın dayatmacı siyaset anlayışının gözden geçirilmesinde yatmaktadır!
