Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
1.856.890 TRAJEDİ!
Türkiye'de gençleri eleştirmek modadır:
"Gençler okumuyor!"
"Gençlik cahil!"
"Gençler Türkçe bilmiyor!"
"Gençlik sorumsuz!"
"Gençler bilinçsiz!"
Ve daha neler neler.
Gençlerini eleştiren toplum aslında kendisini eleştiriyordur:
Eğitim sistemini eleştiriyordur...
Milli Eğitim Bakanlığını eleştiriyordur...
Talim Terbiye Dairesini, müfredat programını eleştiriyordur...
Üniversiteleri ve üniversiteler için merkezi sınav yapan YÖK'ü eleştiriyordur...
Yaygın eğitim yapan kurumları eleştiriyordur...
Aileleri eleştiriyordur...
Medyayı eleştiriyordur...
Sonuç olarak gençlerin yetiştiği, yetiştirildiği ortamı eleştiriyordur!
Çocuklarımızı gençlerimizi nasıl yetiştiriyoruz?
Anaokulları...
Sekiz yıllık ilköğretim...
Lise...
Üniversite ve Yüksekokullar...
Devlet okulları...
Özel okullar...
Normal liseler...
Fen liseleri...
Yatılı Bölge okulları...
Meslek Liseleri...
İmam Hatip Liseleri...
Üniversiteye ve çeşitli sınavlara hazırlık kursları...
Kuran kursları...
Devlet üniversiteleri...
Vakıf üniversiteleri...
Tarikatlar, cemaatler bir yandan, yetersiz müfredat, kötü sistem, geçim sıkıntısı çeken personel bir yandan...
Bütün kurumlar kuşatma altında!
Sürekli yozlaşan bir eğitim:
Ezbercilikten dogmatizme kayan bir sistem!
Sonuç?
Hiç kuşku yok ki Nasrettin Hoca'nın "Kar helvası" öyküsünde olduğu gibi, kendi yaptığımızı kendimiz de beğenmiyoruz!
Bu yıl yüksek öğrenimin kapısındaki 1.856.890 genç, her yıl olduğu gibi iki ana akımdan geliyor:
Ya normal müfredata dayalı ezberci eğitim...
Ya da İmam Hatip müfredatına dayalı dogmatik eğitim...
Her ikisi de sonuç olarak aynı kapıya çıkıyor:
Sorgulamayan, ezberci, tek yönlü, dogmatik kafalı gençler geliyor yüksek öğrenime...
Yetiştirilmelerindeki yanlış yetmiyormuş gibi, bir de giriş sınavı, bütünüyle bu ezberci, dogmatik yaklaşımı pekiştiren test sistemiyle yapılıyor...
Sanki yükseköğrenim öncesindeki yanlış sistemde bazı doğrular aradan sızmışsa, fedakâr ve cefakâr öğretmenler sayesinde kafalar yeterince koşullanmamışsa, onları da bastırmak için.
Yüksekokullar, üniversiteler ise ayrı bir fecaat...
Sadece bir diploma...
Ne derece işe yaradığı belli olmayan bir diploma!
Eğitim çarkı gençlerimizi bir değirmen gibi öğütüyor...
Un ufak ediyor.
Yaratıcılığı...
Sorgulayıcılığı...
Araştırmacılığı...
Eleştiriyi...
Bağımsız kişiliği...
Yok ediyor.
Aileler ve medya da bu değirmene su taşıyor!
Ondan sonra da utanmadan gençlerimizi eleştiriyor, suçluyoruz...
Oysa asıl suçlu biziz:
Bu sistemi kuran, işleten, sürdüren politikacılar başta olmak kaydıyla, hepimiz!
