Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
SİLİVRİ'DE BAHAR
Bahar geldi.
Yaşam yeniden canlandı...
Çiçeklendi, renklendi.
Doğa kıpır kıpır...
Doğa mis gibi.
İnsanlar daha bir genç...
İnsanlar daha bir mutlu...
İnsanlar daha bir umutlu.
Silivri'de hüzün var:
Dört duvarın...
Parmaklıkların...
Yitirilmiş özgürlüğün...
Hüznü!
Silivri'de arayış var:
Hak...
Hukuk...
Adalet...
Umut...
Ve yaşam sevinci...
Arayışı!
Çiçekler Silivri'de de açıyor...
Rengârenk...
Mis gibi.
Ama betonun yüzü soğuk...
Ama parmaklıkların rengi boğucu...
Zulüm kokuyor hücre!
Ey dışarıdaki sevgili okur:
Kendini kimle özdeşleştiriyorsun...
Kimle kuruyorsun empatiyi?
Zalimle mi...
Mazlumla mı?
Ezenlerin kibri mi seni teslim almış...
Yoksa yüreğinde ezilenlerin ızdırabı mı var?
Ey içerdeki sevgili okur:
Sakın beni yanlış anlama...
Yukardaki satırlar bir "mazlum edebiyatı" değildir.
Asla!
Bu yazı, bir bahar yazısıdır:
İyimser...
Canlı...
Renkli...
Sevgi dolu...
Dostluk dolu...
Vefa dolu...
Umut dolu...
Bir mesajdır:
Bir "Yalnız değilsin!" iletisidir!
Baharda...
Bu Pazar günü de...
Seninle birlikteyiz!
Güzel günler gelecek...
Mutlaka gelecek!
Biliyorum:
O beton duvarlar...
O demir parmaklıklar...
Baharın rengini ve kokusunu...
Solumana engel olamaz...
Umudunu yok edemez...
Seçkin kişiliğini törpüleyemez!
Evet...
Ey içerdeki sevgili okur:
Sen içerde olduğun sürece...
Hiç birimiz dışarda özgür değiliz!
