Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
KAPİTALİST ÖZELEŞTİRİDEKİ İKİYÜZLÜLÜK
İstanbul'daki Uluslararası Para Fonu, IMF ile Dünya Bankası, IBRD toplantılarında kapitalizm "özeleştiri" yaptı.
IMF Başkanı Dominique Strauss-Kahn, Dünya Bankası rakamlarına göre krizden sonra 90 milyon insanın ağır yoksullukla karşı karşıya kalacağını söyledi.
Strauss-Kahn, sorunun sadece işsizliğin artması, insanların satın alma gücünün azalması olmadığını belirtti ve altı çizilmesi gereken şu uyarılarda bulundu:
"Düşük gelirli ülkelerde bu, bir ölüm kalım meselesi. Bu ülkelerde toplumsal huzursuzluklar, siyasi istikrarsızlıklar ve hatta savaş bile görülebilir".
Sanıyorum, vahşi kapitalizmin ve bu yapının sonucu olarak paradan para kazanmayı özendiren "monetarist ekonomi politikalarının" yarattığı tehlike bundan iyi dile getirilemezdi:
Açlık, siyasal istikrarsızlık ve savaş!
Peki bu "özeleştiri" sonunda, toplantılarda alınan kararlar nedir, dünya kapitalist sisteminde yapısal değişiklikler mi öneriliyor?
Hayır!
Hatta tam tersi, IMF kriz üreten mevcut düzenin koruyucusu, denetleyicisi, "bekçi köpeği" durumuna getiriliyor.
Bu koruyuculuk ve denetleme işini nasıl yapacak?
- Küresel düzeydeki bütün makro ekonomik ve finansal politikalar
üzerindeki etkisi yeniden düzenlenecek.
- Daha fazla ülkeye borç verebilmesi için ülke kotaları,
gelişmiş ülkelerden gelişmekte olan ülkelere doğru yeniden
düzenlenecek, kredi mekanizması esnek hale getirilecek böylece
küresel krizin ülkeler üzerindeki olumsuz etkisi
azaltılacak.
- Dünya ekonomisine yöne veren ülkelerin kurduğu G-20'ler ile yakın işbirliği gerçekleştirilecek.
IMF bu kararlarla mevcut kapitalist düzenin üreteceği krizlerin önlenebileceğini umut ediyor.
Üstelik bu umuda galiba kendi de pek inanmıyor; çünkü Strauss-Kahn aynı konuşmada "küresel ekonominin 'son derece nazik' durumunun devam ettiğini, politika yapıcıların krizden çıkış stratejileri hazırlaması ve uygulaması gerektiğini ancak bu çıkış stratejilerinin uygulanması için henüz çok erken olduğunu" belirtiyor.
Yani krizden çıkış için yeni stratejiler gerekli ama bu stratejilerin uygulanması için daha çok erken!
Güler misin, ağlar mısın?
Aslında kapitalizmin bu çelişkisi temel bir açmazdan, yapısal bir tavırdan kaynaklanıyor:
Sovyetler Birliği çöktükten sonra kapitalist düzen kendine çeki düzen vermekten, vahşi niteliğini ehlileştirmekten vaz geçti.
Vaz geçmekle de yetinmedi, daha vahşi bir sömürünün mekanizmalarını oluşturdu.
Reagan-Thatcher dönemi Chicago ekolünün monetarist politikalarının denetimsiz egemenliğini başlattı ve bu dönem son krizle sonuçlandı.
Bu sonuç kaçınılmazdı çünkü ana mantığı üretime değil, para politikalarına ve dolayısıyla paradan para kazanmaya dayanıyordu.
Ayrıca "devleti küçültün" dayatmasıyla, artık insanların sosyal güvenliği, sağlığı, eğitimi gibi temel gereksinmeleri de devlet sorumluluğunun dışına atılmıştı.
Sendikalar etkisizleştirilmiş, sosyal güvenlik kurumları küçültülmüş "sosyal refah devleti" ilkeleri terkedilmişti.
Böyle bir düzenin devamı için alınacak önlemler ancak açlık, siyasal istikrarsızlık ve savaş getirir.
İşte İstanbul'da kapitalizmin günah çıkarmasının, sözde "özeleştirisinin" ikiyüzlülüğü, bu sömürü düzeninin yapısal devamını sağlamak çabasında yatmaktadır.
