Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
HSYK REFORMU I: HUMEYNİ MODELİ, SALAM POLİTİKASI, YARGI DARBESİ VE ZAMANLAMA
Humeyni modeli:
Önce, iktidara gelmek için herkesle, demokratlarla, liberallerle, solcularla işbirliği yaparsın.
Komünistler güçlü ise Komünist Partisiyle bile iktidarı paylaşırsın.
İktidara gelince yargıç atamalarını etkilemeye, yasaları değiştirmeye, yargıya egemen olmaya başlarsın.
Yargıyı denetime aldıktan sonra muhaliflerini temizlersin.
Muhalifler bitince sıra müttefiklere gelir.
Önce uzak müttefiklerini ve güçsüz olanları yok edersin.
Sonra özellikle iktidarı paylaştığın yakın ve güçlü müttefiklerini de yargı kıskacına alırsın.
En sonunda da bütün ortaklarını, seninle ittifak kurmayı hayal edenleri sokaklarda vinçlere asar, temizlersin.
Salam politikası:
En masum, en ilgisiz, kamuoyunun fazla dikkatini çekmeyen en küçük ayrıntılarla işe başlarsın.
Temel kurumları, simge bireyleri yıpratırsın.
Yasaları ve Anayasayı yavaş yavaş hacamat edersin.
Önce bir-iki yetkiyi sınırlar, yapıda ufak tefek değişiklikler yapar; sonra büyük dönüşümlere yönelirsin.
Zamanla ortada sistemi savunacak kimse ve hiçbir kurum kalmayınca tüm toplumsal, ekonomik, siyasal yapı olgun bir meyve gibi ağzına düşmeye hazır olur.
İşte o noktada düzeni teslim alacak son darbeyi vurursun:
Örneğin bir referandumla son derece "demokratik(!)" bir biçimde rejimi istediğin inanç sisteminin veya düzenin yörüngesine oturtursun.
Yargı darbesi:
Siyasal darbe, her zaman askerler tarafından yapılmaz.
Siviller tarafından da yapılır.
Bonapartizm, Faşizm, Nazizm, Peronizm, Humeynicilik, kimi zaman askerlerle birlikte, kimi zaman askerlere karşı bir biçimde sivillerin yaptıkları darbelerin sadece birkaç tarihsel modelidir.
Çağımızda, demokrasi, insan hakları, hukuk devleti kavramları yaygın olarak kabul gördüğü için özellikle sivil darbeler, hem içerdeki süreçleri gerçekleştirmek hem de dışardan destek almak için yargı üzerinden, sessizce yapılır:
Demokratik hak ve özgürlükler, bu hak ve özgürlükleri yok edecek biçimde istismar edilir...
"Hukuk reformu" veya "yargı reformu" maskeleri kullanılır.
Yargıyı ele geçirdikten sonra, toplumun demokrat liderlerini tutuklayıp içeri atmak...
Demokrasiyi savunan medyayı, sivil toplum örgütlerini susturmak...
Ve tabii çok daha önemlisi, demokrasinin güvencesi olan hukuk devletinin resmi kurumlarını yozlaştırmak artık çocuk oyuncağıdır.
Zamanlama:
Önce yapmak istediğin değişikliklerle ilgili bazı ipuçlarını topluma sızdırırsın.
Toplum, zaman içinde bunların tartışılmasını artık olağan karşılamaya başlar.
Sonra dikkatler başka taraftayken, örneğin çok önemli bir iç veya dış politika tartışmasının tam göbeğinde, darbeyi vurur, rejimi kökünden etkileyecek "Hukuk reformunu(!)" veya "Adalet reformunu(!)" yapıverirsin.
