Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
YARGIÇLAR DA, SAVCILAR DA MAHKEMELER DE TARTIŞILIR, ELEŞTİRİLİR
Hiç kuşkusuz demokrasinin erdemlerinden biri tartışma ve eleştirme özgürlüğüdür.
Her şeyden önce toplumu yönetmek için seçilmiş olanların yani iktidarın, eylem ve söylemlerinin tartışılması, eleştirilmesi demokrasinin olmazsa olmaz önkoşuludur.
Muhalefetin varlığı ve özgürlüğü bir demokratik rejim için zorunludur.
Tabii muhalefetin eylem ve söylemleri de tartışılır, eleştirilir...
Her kurum, her kişi, siviller de askerler de, ordu da, yargı da tartışılır, eleştirilir...
Tartışmanın ve eleştirinin olmadığı toplumlardaki rejimler, devletin adı ne olursa olsun demokrasi değildir.
Demokratik bir rejimde kamu görevi yapan herkes, başta iktidar mensupları, başbakan, bakanlar, muhalefetin tüm yöneticileri, milletvekilleri, siyasal partiler, sivil ve asker bürokratlar ve tabii ki yargıçlar ve savcılar hukuk devletine karşı sorumludur.
Bu sorumluluklarını, başta anayasa olmak kaydıyla yasalar ve yönetmelikler belirler.
Sorumluluklarını yerine getirirken görevlerini kötüye kullananlar veya görevlerini yapmaktan kaçınanlar yargılanır...
Anayasa ve yasalara göre suçluysa cezalandırılır.
Hukuk devleti bir demokratik rejimin en büyük güvencesidir.
Toplumu yönetenlerin sorumlulukları hukuk devleti ile belirlenir.
Sorumluluklarını kötüye kullananların veya görevini yapmayanların yargılanmaları ve cezalandırılmaları anayasaya ve yasalara uygun bir biçimde mahkemeler tarafından gerçekleştirilir.
Bu açıdan hukuk devleti, toplumu bir arada tutan "ortak yaşama iradesinin" ifadesi ve güvencesidir.
Hukuk devletini koruyanlar ise savcılar ve yargıçlardır.
Savcılar ve yargıçlar, hem toplumun ve devletin devamı, hem bireylerin toplum ve devlet karşısındaki hakları ve özgürlükleri, hem de kişilerin birlikte yaşamalarından doğan sorunların çözümü için çalışır.
Bu açıdan demokratik rejimlerde savcı ve yargıçların daha titiz bir hukuksal denetim mekanizması altında olmaları, daha hassas, geniş ve derin bir toplumsal, siyasal eleştiri yelpazesine konu edilmeleri doğaldır.
Eğer, bir veya birkaç davada...
Bir veya bir kaç savcı...
Bir veya bir kaç yargıç...
Hem mevcut anayasaya ve yasalara açıkça aykırı olan tasarruflarda bulunuyorsa...
Hem bir ülkedeki baroları ayağa kaldırıp ortak bildiriler yayınlanmasına yol açıyorsa...
Hem de yaptıkları hukuk devletine, insan haklarına aykırı olduğu için toplum vicdanını, insanların hak ve adalet duygularını zedeliyorsa...
Yargının kendi içinde anayasa ve yasalar tarafından kurulmuş olan denetim mekanizmaları ve organları:
Harekete geçmekle...
Önlem almakla...
İddiaları tahkik etmekle...
Ve gerekiyorsa sorumluları yargılamakla görevlidir.
Bu görevi engellemeye kalkmak anayasa suçudur.
Faşizmin ta kendisidir.
Bu engellemeye açık ya da örtülü, yasal ya da illegal yollardan destek verenler de faşisttir, suça iştirak etmektedir:
Demokrasinin ve hukuk devletinin gereği olarak bir gün mutlaka yargılanırlar ve mahkum olurlar.
