Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

AYDINLANMA

EMRE KONGAR

HAK, HUKUK, ADALET, AHLAK VE VİCDAN

İktidar, aslında gerçek bir sınav makamıdır...

Bireylerin, örgütlerin, partilerin, insanlık karşısında, kamu vicdanında ve tarih önünde sınav verdikleri yerdir...

Tabii, her şeyden önce kendi vicdanlarına, kendi ahlakları açısından hesap vermeleri gerekir...

Bireyler, gruplar, örgütler, partiler iktidara gelmek için her türlü vaatte bulunabilir...

Bu vaatlerin bir kısmı pek gerçekçi de olmayabilir...

Hatta, asıl amaçlarını, hedeflerini gizleyebilirler...

İktidara gelmek için toplumu yanlış biçimde bile yönlendirebilirler...

İşte bütün bunların hesaplaşması iktidar makamına oturulduğunda yapılır...

Tabii bu hesaplaşma, her şeyden, önce, insanın kendi vicdanında yapılmalıdır...

Hukuktan da, adaletten de, kamuoyundan da, insanlık camiasından da önce, insanın ilk sorumluluğu kendi ahlakına, vicdanına karşıdır...

Her vicdanlı insan, her ahlaklı insan, iktidar koltuğuna oturduğunda...

İktidarın kimi zaman sınırsız ve sonsuz görünen, hiç bitmeyecekmiş sanılan büyük gücüne sahip olduğunda...

"Ben ne yapıyorum?"diye sorar; sormalıdır kendine...

Ahlak ve vicdan, herkese göre değişik tanımlanır...

Herkesin ahlakı ve vicdanı değişik kaynaktan gelir...

İster Müslüman olsun ister Hristiyan, ister Yahudi, ister Budist, ister agnostik, ister ateist...

İster politikacı olsun, ister olmasın...

İster aday olsun, ister sadece seçmen...

İster bürokrat olsun, ister sadece vatandaş...

İster yargıç, savcı, avukat olsun, ister zabıt katibi, mübaşir, ister sanık, tanık...

İster zengin olsun, ister yoksul...

İster köylü olsun, ister kentli...

Herkesin bir ahlakı, herkesin bir vicdanı vardır; olmalıdır...

Ben insanlığa olan bütün güvenimle, herkesin, her bir bireyin mutlaka şu veya bu biçimde bir ahlakı ve bir vicdanı olduğuna inanıyorum...

İşte iktidar makamına oturanlar, her şeyden, herkesten önce kendi ahlaklarına göre, kendi vicdanlarıyla hesaplaşmalıdır!

Hele bu iktidar kudreti, hükümeti, devleti, özerk kurumları, medyayı, hatta adaleti bile denetleyecek, yönlendirecek veya etkileyecek kadar sonsuz bir güce sahip sanılıyor, ya da böyle görülüyorsa, bu hesaplaşma, daha sürekli, daha derin, daha titiz ve daha ince yapılmalıdır.

Tabii siyasal iktidar, hele hele gücü çok büyük, çok yaygın görünen veya olan siyasal iktidar, toplumun tüm katmanlarına, tüm kurumlarına, tüm örgütlerine dal budak sarmıştır...

Dolayısıyla, artık bu ahlaki ve vicdani hesaplaşmanın önce kendi kendisiyle, sonra da toplum ve tarih önünde yapılması, bu iktidara eklemlenen herkes için, her örgüt ve kurum için zorunlu, kaçınılmaz bir görevdir...

İktidarın temsilcisi olan bütün politikacılar, bütün yöneticiler, bütün bürokratlar, bütün yazarlar, çizerler ve tabii en sonunda da ona bu yetkiyi veren bütün seçmenler bu hesaplaşmadan vicdan huzuruyla çıkıyorlarsa sorun yoktur...

İnsanlar önce kendi vicdanlarında, sonra da tarih ve toplum önünde aklandıklarına inanarak, geceleri vicdan huzuruyla uyuyabilmelidir...

Aynen sabah kapısı çalındığında "Acaba polis mi?" diye düşünmeyen, düşünme gereğini duymayan bütün öteki ahlaklı, vicdanlı ve masum vatandaşlar gibi...

Onlara bu olanağı ancak, vicdanı rahat olan, geceleri rahat uyuyabilen bir iktidar sağlayabilir...

Yoksa toplum, önce iktidar, sonra da herkes için tam bir cehenneme döner...