Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
SARKAÇ
Türkiye'de iktidar koltuğu bir sarkaç gibi:
Hemen hemen her seçimde, soldan sağa, sağdan sola sallanıp duruyor.
Bunun en önemli nedeni, özellikle kent ağırlıklı oyların çok çabuk yön değiştirmesi.
Kırsal alanlardan kentlere göç eden ve gecekondu bölgelerinde yaşayan büyük seçmen çoğunluğu, toprak ve yaşam yağmasını gerçekleştirmek için kendisine ödün veren iktidara yöneliyor, sonra onu tüketince, kendisine daha ileri yağma vaatlerinde bulunan siyasal partiye kayıyor.
1950'li yıllarda, büyük kentlerdeki gecekondu bölgeleri Demokrat Parti'nin kaleleri sayılırdı.
1960'ların sonuna doğru bu durum değişti ve 1970'li yıllarda gecekondu bölgeleri Cumhuriyet Halk Partisi'ne kaydı.
Nitekim CHP'nin bugün rüyasında bile görse hayra yormayacağı yüzde 41.5 oy oranına Ecevit 1977 seçimlerinde böyle ulaştı.
1980 darbesinden sonra, Ecevit iktidarında zaten yıpranan sol bütünüyle ve her rengiyle tasfiye edilince, gecekondu bölgeleri yeniden sağa kaydı ve Özal'ın oy depoları haline geldi.
Bu arada tarikatçı-şeriatçı-bölgeci örgütlenme, kentsel yaşama uyum sağlamakta zorluk çeken vatandaşların toplumla ve kamu hizmetleriyle ilişki kurmasında işlevsel olan siyasal partilerin yerel örgütleriyle örtüştürüldü ve bugünkü AKP iktidarının temelleri atıldı.
Sarkacın sağdaki ve soldaki dönüş noktalarının sınırını, mevcut iktidarların yağma anlayışı belirler.
Yani bir iktidarın yağma anlayışı, artık toplumu iyice tedirgin etmeye başladığı, toplumsal ve siyasal sınırlarına eriştiği zaman, sarkaç yön değiştirir, sola doğru gidiyorsa, sağa, sağa doğru gidiyorsa, sola döner.
Türkiye'de herkesin adil bir gelire razı olacağı, yukardan aşağı ve aşağıdan yukarı yağmanın durdurulacağı, gerçek bir demokrasinin işlerlik kazanacağı zamana kadar bu sarkaç hareketi böyle devam edecek.
Bugünkü iktidar, yukardan aşağı yağmanın sınırlarına ulaşıldığı bir anda, aşağıdan yukarı yağma anlayışına destek verenlerin oyları ile kurulmuştur.
AKP iktidarı öncesinde, "Siyasetin rant kurumu haline dönüştüğü bu sistemde, bürokrasiden başlayarak pek çok alana sirayet eden bir yolsuzluk düzeni kurulmuştur. Bu sadece devletle sınırlı kalmamış, işadamları da bu denkleme katılarak millet aleyhine adeta bir düzenek oluşturulmuştur."
Bu sözler bana değil, Recep Tayip Erdoğan'a aittir. (Cumhuriyet, 29 Aralık 2003, s.5).
Teşhis doğrudur.
Ama bunun çaresi, verilmiş sözlerin inkarı bahasına dokunulmazlıkların arkasına sığınarak, yukardan aşağı yağma düzeni yerine aşağıdan yukarı yağma düzeninin devamını sağlamak değil, yağma düzenine bütünüyle karşı çıkmaktır.
Sorun yağma sarkacına tutunup, soldan sağa ya da sağdan sola sallanarak, (yani aşağıdan yukarı, ya da yukardan aşağı) sürdürülen soygun düzeninin devamını sağlamak değil, yağma sarkacını durdurmaktır.
Bu da herhalde, pek çok üyesi yolsuzluk davası sanığı olan bir siyasal grubun, milletvekili dokunulmazlıklarının ardına sığınması ya da Kuran kurslarının yaygınlaştırılması veya TÜBİTAK'a ve Üniversitelere el konulması ile başarılacak bir iş değildir.
Zavallı halkım, bu kez de "gel sen de yağmaya ortak ol" denilerek, üstelik de "din kardeşliği adı altında" aldatılmaktadır.
