Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AYDINLANMA
EMRE KONGAR
İSLAM, BİR SİYASAL İDEOLOJİ OLARAK GERİLİYOR MU-V
Türkiye'de tarih yanlış okutuluyor.
Sadece Türkiye tarihi değil, Dünya tarihi de yanlış okutuluyor.
Gerek Dünya tarihi gerekse Türkiye tarihi, insanlığın ve genel eğilimlerin ışığında değil, liderle, devletlere ve savaşlara göre öğretiliyor.
Örneğin, "devrim" deyince akla Tarım Devrimi ve Endüstri Devrimi değil, Fransız Devrimi, Sovyet Devrimi ve Türk Devrimi geliyor.
Tabii Fransız, Sovyet ve Türk devrimleri de önemli ama, ancak bu devrimlerin Tarım Devrimi ve Endüstri Devrimi ile olan ilişkileri belirlenmek kaydıyla bu önem anlaşılabilir.
Dinler tarihi de yanlış öğretiliyor.
Totemizm, Şamanizm, çok tanrılı dinler, ve tek tanrılı dinler tabii önemli, ama dinlerin tarih içinde oynadığı siyasal ve toplumsal roller, ancak bu rollerin Tarım ve Endüstri Devrimleriyle ilişkileri kurulmak ve siyasetle ilişkileri belirlenmek kaydıyla, anlaşılabilir hale gelir.
Örneğin her tek tanrılı din çıktığı, veya inanca uygun deyişle, indiği anda devrimcidir.
Ama daha sonra, Endüstri Devriminin tohumlarının filizlendiği dönemde, yani Dünya değişmeye başlayınca bütün tek tanrılı dinler tutuculaşırlar.
Örneğin, Müslümanlar, Amerika'nın ve yeni ticaret yollarının keşfinden sonra, Dünya'nın değişmeye başladığı dönemde, 1580'de Takiyeddin'in rasathanesini topa tutarak yerle bir etmişler Hıristiyanlar da 1613'de Galile'yi yargılamış ve mahkum etmişlerdir.
Bu tutuculuk tek tanrılı dinlerin devrimci özelliğini ve güzelliğini zedeleyen iktidar sahibi din adamlarının, ellerinde tuttukları gücü korumak uğruna değişmeye karşı çıkmalarından kaynaklanmıştır.
Ayrıca bütün mezheplerin ortaya çıkışları, Allah'ın ve peygamberlerin sözlerinin yorumundan çok, doğrudan doğruya siyasal iktidar kavgasına dayanır.
Hıristiyanlığın iki ana mezhebi olan Katoliklik ve Ortodoksluk, Hıristiyanlığın ele geçirdiği Roma İmparatorluğu'nun ikiye bölünmesi ile biçimlenmiştir.
Protestanlığın ardında, Papa ile iktidar kavgasına giren Alman prenslerinin ve karısını boşamak isteyen İngiltere Kralı'nın siyasal gücü vardır.
Bizim dinimizin üç ana mezhebi, Sünnilik, Şiilik ve Haricilik, Dört Halife Dönemi'nin son halifesi olan Hz. Ali'nin iktidarının, Muaviye tarafından kabul edilmemesi sonunda, Haricilerin de işe karışmasıyla ortaya çıkan siyasal gelişmeler sonunda oluşmuştur.
Tarım Devrimi'nden sonra, Endüstri Devrimi'nden önce, siyaseti de toplumsal yaşamı da bireysel kimliği de bütünüyle tek tanrılı dinler ve onların mezhepleri belirlemiştir.
Tabii bu dönemde tarih de, dinler ve mezhepler arası savaşlar görüntüsüyle oluşmuştur.
"Görüntüsüyle" diyorum, çünkü Tanrı adına yapılan din ve mezhep savaşlarının ardında yatan asıl neden, bir üretim aracı haline dönüşmüş olan toprağı zaptetmek ve korumak, yani iktidarı güçlendirmek ve sürdürmek kavgasıdır.
Endüstri devrimi, toprak savaşlarını, ham madde ve pazar savaşları haline dönüştürmüş; din ve mezhep görüntüsüne de ek olarak (savaş gerekçesi olarak) milliyetçiliği ilave etmiştir.
Orta Çağ, Yeni Çağ ve Yakın Çağ tarihi bu temel ilkeler çerçevesinde irdelenmelidir.
Yoksa ne dünü, ne de bugünü anlayabiliriz.
Yakın tarihe gelince, oradaki yanlışlık, gerek Dünya gerekse Türkiye tarihinin ele alınmasında "Soğuk Savaş" olgusunun ihmal edilmesinde, bu nedenle hem Dünya'da hem de Türkiye'de olup bitenlerin bir türlü gerçek nedenleriyle yorumlanamamasında yatar.
Oysa 1945-1991 Dünyası'nda ve 1945-(28 Şubat)1997 Türkiyesi'nde bütün olup bitenler ancak ve ancak "Soğuk Savaş" mantığı çerçevesinde anlamlandırılabilir.
İslam'ın Dünya'da ve Türkiye'de bir siyasal ideoloji olarak izlediği seyir de ancak ve ancak "Soğuk Savaş" çerçevesinde gerçekçi bir biçimde irdelenebilir ve değerlendirilebilir.
