Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
AHMET TANER KIŞLALI
İnsanın öldürülen bir meslektaşının, bir dostunun ardından yazı yazması çok zor.
Öncelikle birlikte yaşamış olduğunuz olaylar, paylaştığınız anılar zihninize hücum ediyor.
Öte yandan O'nun bilimsel kişiliği, yaptığı araştırmalar, yazdığı kitaplar, düşünür kimliği, üzerlerinde uzun uzun çözümlemeler yapılması gereken alanlar olarak önünüzde duruyor.
Cinayetin irdelenmesi ise başlı başına ayrı bir yazı konusu.
Ahmet Taner Kışlalı, herşeyden önce "çelebi bir insandı":
Sakin, zarif, karşısındakine saygılı, söyleneni her zaman dikkatle dinleyen, sesini hemen hemen hiçbir zaman yükseltmeyen "beyefendi kişiliğe" sahip biriydi.
İyi bir araştırmacıydı.
Araştırma için hem anlamlı ve ilginç konular seçer hem de seçtiği konuyu çok iyi irdelerdi.
1968 yılında Paris'te başlayan ve hemen Türkiye'ye sıçrayan öğrenci hareketleri üzerine yazdığı kitap bugün hâlâ güncelliğini ve geçerliliğini korumaktadır.
İyi bir öğretmendi.
Öğrencilerini çok severdi.
Aynı zamanda onları sayardı da.
Bir anlamda, kendini bütünüyle öğrencilerine adamış olduğu söylenebilirdi.
Sınıfında, gerçeğe uygun doğru bilgileri aktarmak kadar doğru düşünce yöntemlerini de öğretmeye çalışırdı.
Aslında öğretmenliği sınıfın sınırlarını çok aşan boyutlara erişmişti.
Tüm Türkiye'yi ve dünyayı dolaşarak, birikimini geniş halk kitleleri ile paylaşmayı bir yaşam biçime haline getirmişti.
Siyaset biliminin kuramını ve uygulamasını çok iyi bilirdi.
Fransa'da doktora yapmış olduğu için, bilimin evrensel gelişmelerini çok yakından izler, güncel katkıları, tarih bilgisi ile harmanlayıp yeni bireşimlere, yeni sonuçlar ulaşırdı.
Hemen hemen her zaman ve her konuda kendisini yenilerdi.
Siyaset Bilimi konusunda yazdığı temel başvuru kitabı, alanındaki en iyi yapıtlardan biri belki de birincisidir.
Çok iyi bir köşe yazarıydı.
Duru ve temiz bir Türkçe ile, zaten net olan kafasındaki berrak düşünceleri, yalın, anlaşılabilir bir biçimde okuyucuya aktarırdı.
İyi bir politikacı başarılı bir devlet adamı idi.
Bakanlığa kadar yükselmiş ve gelmiş geçmiş Kültür Bakanları arasında en iyilerinden bir olmuştu.
Kendisini ilk zamanlar demokrat ve solcu olarak nitelerdi.
Tarihi, Türkiye'yi, güncel dünyayı inceledikçe, Cumhuriyet İdeolojisi'nin önemini yakalamış, çökmüş bir tarım imparatorluğundan, yıkılmış ve iflas etmiş bir toplumdan, yenilmiş, toprakları işgal edilmiş ve siyasal olarak da yok edilmiş bir devletten, yepyeni bir "ulus-devlet" bir "Cumhuriyet" yaratılmasının başarısından çok etkilenmişti.
Daha sonra girdiği siyasette politikacıların çıkarcılığı ve düzeysizliği O'nda önemli düş kırıklıkları yarattı.
Kendisini, yozlaşmış partilerin kullandığı sıfatlardan ve belli yanlışları simgeleyen liderlerden ayırmak için "Kemalist" diye nitelemeye başladı.
Böylece kendisini, hem "bölünmüşlüklerini bağışlamadığı" "sosyal demokratlardan" ya da "demokratik solculardan" ayırıyor, hem de Atatürkçü olduklarını iddia eden ama Atatürk'ün ideolojisine de, hukuksal mirasına da aykırı hareket eden 12 Eylül yönetiminden farklılaştırıyordu.
Kemalizmi, 1930'lara geri dönmek biçiminde değil, aydınlanma, bilim, demokrasi, laiklik gibi ilkelerin ışığında Türkiye'yi 21 Yüzyıla taşıyacak ideoloji olarak tanımlıyordu.
Gerek demokrat, gerek Kemalist kimliği ve gerekse çelebi kişiliği, O'nu, "sivil toplum kuruluşlarına" yöneltmişti.
Düşüncelerini anlatmak, demokrasiyi ve Cumhuriyet'i korumak için Atatürkçü Düşünce Derneği adı altında kurulan sivil toplum örgütünün gelişmesine büyük katkılarda bulunmuştu.
"Anti-lider" nitelikli kişiliğine ve tutumuna karşın, gerçek bir "kamuoyu lideri" olmuştu.
Düşüncelerini etkili bir biçimde topluma aktarabildiği, çağdaşlığın simgesi haline geldiği için, Türkiye'nin aydınlanmasına karşı olan güçlerce öldürüldü.
