Kitaplar
Kitapların
ListesiSürekli Yazılar
Kitap Söyleşileri
PUSULAYI ŞAŞIRAN KİM?
İnsan bugünlerde "Demokrasi Kahramanlığı"na soyunanları görünce kendi kendine soruyor: "Gerçek demokrat kim, pusulayı şaşıran kim?"
Annemle babam, özdeyişlerle konuşmayı çok severlerdi.
Kızdığı zaman, annemin en çok kullandığı özdeyiş, "akıl insana bir sermayedir" sözüydü.
Babam ise, belki de daha sert olduğu için, kızdıklarına, doğrudan doğruya, "pusulayı şaşırmış" derdi.
Hem babamın hem de annemin, çok kızdıkları zaman kullandıkları bir ortak deyim daha vardı: Çok saçma iş yapan biri için "aklını peynir ekmekle yemiş" derlerdi.
* * *
Kamu denetiminin en sıkı olduğu meslekler "yazarlık" ve "politikacılık"tır.
Gerek politikacılarımız, gerekse köşe ve kitap yazarlarımız her an, ve zaman içindeki eğilimlerini ölçebileceğimiz biçimde sürekli olarak, tutum, davranış ve düşüncelerini bize aktardıkları için, tutarlılıklarını ya da tutarsızlıklarını gözlemlemek çok kolaydır.
Dolayısıyle, kamuoyu, onların "pusulalarının nereyi gösterdiğini" çok yakından izler.
"Pusulayı şaşırmış kişiler" tarafından, cesaret adı altında korkaklığın, dürüstlük adı altında dönekliğin, demokratiklik adı altında otoriterliğin (hatta kimi zaman totaliterliğin), kamu yararı adı altında bireysel çıkarcılığın savunulduğunu bu toplum çok gördü ve okudu. Hâ lâ da görüyor ve okuyor.
* * *
"Pusulayı şaşırmış olan politikacıların" pusulaları sürekli olarak kendi çıkarlarını işaret eder, ama onlar bunu, "demokrasi", "vatan ve millet menfaati" gibi yüce değerler olarak yutturmaya çalışır.
"Pusulayı şaşıranların" amaçlarını gerçekleştirmek için, yapmayacakları dalkavukluk, vermeyecekleri ödün yoktur.
Ne vatan, ne millet, ne şeref, ne haysiyet! Bu insanlar için hiç bir kişisel ya da toplumsal değerin anlamı yoktur.
* * *
"Pusulayı şaşıranlar", herkesin gözünün içine baka baka yalan söylerler.
Bu insanlar herkesin gözü önünde, utanmadan döneklik yaparlar.
Çıkarları gerektirdiğinde, hemen geçmişi inkâ r eder, verdikleri sözlerin tam tersini uygularlar.
Yazar iseler, dün saldırdıkları bir patrona, bugün övgüler düzer ve köşelerini güvencede tutmaya çalışırlar. Dün söylediklerinin ve savunduklarının tam tersini bugün yazarlar.
Politikacı iseler, dün sövdükleri lidere bugün övgüler düzerek parti değiştirir ve olanaklı ise bakanlık, değilse, bir milletvekilliği koltuğu kaparlar.
"Pusulayı şaşırmış kişiler" kimi zaman siyasal liderlik koltuğuna da oturabilirler; ya da bazen siyasal liderler de "pusulayı şaşırabilirler".
Tabii o zaman durum daha da vahimleşir: Kişisel çıkarlarıyla gözü karardığı ve bu nedenle de toplumdan kopuk olduğu için, "paranoid şizofreni"yi andıran tutum ve davranışlarının bedelini, kimi zaman, lideri oldukları siyasal parti ile birlikte tüm toplum da öder.
* * *
"Pusulayı şaşırmış" insanlar, dönekliklerini, yalancılıklarını ve doymak bilmez ihtiraslarını topluma, "kişisel çıkar" gerekçesi ile açıklayamayacakları için, sürekli olarak "mukaddes değerlere" sığınırlar: Pek umurlarında olmayan vatan, millet, pek ilgilerinin bulunmadığı din, iman ve hatta çok ters düştükleri demokrasi gibi.
Peki "pusulayı şaşırmış" kişi liderse, onu izleyenler ne yapacaktır?
Lider dönekse, yalancıysa, çıkarcıysa, onu terkedenleri döneklikle çıkarcılıkla, yalancılıkla suçlamak olanaklı mıdır?
* * *
"Pusulayı şaşırmış" liderlerin ardından gidenler, "akıllarını peynir ekmekle yemiş" kişilerdir ve asıl sermayeleri olan "akıllarını" kullanmadıkları için, başta kendileri olmak kaydıyle, tüm toplum bu davranışlarından zarar görür.
