Emre Kongar'ın Resmi^* İnternet Sitesi

Makaleler

Articles in English

Sevgili okurlarım bu hafta, televizyonlardaki yarışma programları hakkındaki yorumlarınızı yazacaktım.

Geçen haftaki yazımda bu programlar hakkında ne düşündüğünüzü sormam üzerine şaşırtıcı sayıda yanıt aldım sizlerden.

Gerçekten şaşırdığımı itiraf etmeliyim:

İlginin hem derinliği hem de genişliği karşısında hayrete düştüm.

Neredeyse yüzlerce denilebilecek sayıda yanıt geldi.

Yazıma ve soruma gösterdiğiniz ilgi için yürekten teşekkürlerimi sunarım.

Fakat bu konuyu haftaya erteleyip, bugün Hrant Dink cinayeti ve medya ilişkileri üzerinde durmak istiyorum.

Bir defa hemen belirtmeliyim ki "medya" diye tek sözcükle tanımladığımız basın ve televizyon alemi, kendi içinde homojen, tek düze bir yapıya sahip değil.

Örneğin, büyük holding medyası ayrı bir nitelikte, dinci medya ayrı.

Üstelik büyük holding medyası da, dinci medya da bulundukları grupların içinde ilave bölünmelere sahip; kimi zaman bu bölünmeler, kendi aralarında büyük kavgalara bile yol açabiliyor.

Bu yazıda "medya" sözcüğünü daha çok büyük gazeteler ve ulusal çapta yayın yapan, çok seyredilen televizyonlar için kullanıyorum.

Medya, Hrant Dink'i, farklı görüşlerini anlatabilmesi, tartışabilmesi için ön plana çıkardı, ona pek çok olanak tanıdı.

Bu davranışında belki de tartışmanın ve çatışmanın reyting ve tiraj getiren yapısı vardı; ama neden her ne olursa olsun, Dink, aykırı görüşlerini medyada rahatça dile getirme olanağı buldu.

Dink'e görüşlerini anlatması için tanınan özgürlük ve olanağa karşın, bu görüşlerin yorumları söz konusu olduğunda yazılar ve konuşmalar nesnellikten (objektiflikten) ayrılan bir niteliğe büründü:

Türkler ve Ermeniler için söyledikleri, özellikle "zehirli kan" teması etrafındaki cümleleri, nesnellikten sapan, kendisine haksızlık yapılan bir biçimde tartışıldı.

Medya, Dink'in karşı karşıya olduğu tehditler konusunda duyarsız kaldı.

Örneğin, ölümünden sonra bazı gazetelerde başyazı olarak kullanılan ve açıkça yardım isteyen yazısı görmezden gelinmişti.

Oysa, bu konu gerek güncelliği, gerek önemi ve taşıdığı haber değeri açısından görmezden gelinebilecek bir konu değildi.

Ölümü ve cenazesi, medyada, hem Dink'in görüşleri hem de halkın tepkisi açısından yeterli bir biçimde ve etkili olarak yer aldı:

Barış, demokrasi, diyalog gibi kavramlar vurgulandığı gibi, Dink'in kişiliği, düşünceleri yeterince irdelendi.

Dink cinayeti ve medya ilişkileri açısından benim kafamda tek bir soru kaldı:

Acaba medya, karşı karşıya olduğu tehditler açısından yeterince duyarlı davransaydı, durumu yeterince ele alsaydı, bu cinayet yine işlenir (işlenebilir) miydi?

Tabii yanıtı hiçbir zaman bilemeyeceğiz.